#12 "Promyczek" Kim Holden

Ledwo zaczął się rok szkolny a ja już muszę wkuwać na poniedziałek. Niestety tak jak się spodziewałam w tym roku szkolnym mimo że przedmiotów o połowę mniej to czasu wolnego wcale nie przybędzie. Martwię się, że nie będę miała już za dużo czasu na czytanie przynajmniej tych książek, na które mam ochotę bo lista lektur jest dość spora a na dodatek nie zbyt zachęcająca... Miejmy nadzieję, że mimo wszystko jakoś się ułoży i posty na blogu nie będą pojawiać się raz w miesiącu.

Życie Kate Sedgwick nigdy nie było bezbarwne. Dziewczyna pomimo tragedii i problemów zachowała pogodę ducha- nie bez powodu jej przyjaciel Gus nazywa ją Promyczkiem. Kate jest pełna życia, bystra, zabawna. Nigdy jednak nie wierzyła w miłość. Właśnie dlatego gdy wyjeżdża studiować w Grant nie spodziewa się, że przyjdzie jej pokochać Kellera Banksa.

Zacznę od tego, że historia ta sama jednak w mojej wersji książki imiona są zupełnie inne mimo że postacie te same. Nie mam pojęcia dlaczego tak jest.

Bella to dziewczyna z ciężką przeszłością. W życiu najważniejsze jest dla niej życie chwilą obecną i docenianie najmniejszych szczegółów. Ma wielu przyjaciół, których kocha z całego serca jednak gdy poznaje Edwarda nie może pozwolić sobie na miłość.
Edward to chłopak, którego los także nie rozpieszczał. Żyje tak aby zadowolić rodziców jednak gdy poznaje Bellę nie wie jeszcze, że to odmieni całe jego życie.


Książkę czytałam długo ze względu na nie ciekawy początek. Nie chodzi mi tutaj o kompletne nudy jednak naczytałam się tylu pozytywnych recenzji na jej temat, że z góry założyłam iż od pierwszych stron wciągnie mnie na maksa. Po przeczytaniu opisu pomyślałam, że to typowe romansidło dlatego też gdy na ponad setnej stronie nie działo się nic co wskazywało by na jakiekolwiek zauroczenie zaczęłam się nudzić. Jednak gdy doszło już do mojego wyczekiwanego momentu nie mogłam się oderwać a gdy wyszły na jaw tajemnice głównych bohaterów resztę książki czytałam ze łzami w oczach. Ostatnie strony szły mi bardzo wolno bo litery były rozmazane a wszystko z powodu tylu emocji zawartych w tej historii. Nie mogę napisać o co chodziło bo sama kompletnie się tego nie spodziewałam dopiero kilka stron wcześniej to do mnie dotarło.

Od początku wkurzało mnie to, że główna bohaterka często mówiła do innych "młoda/młody", to że wszystkim ufała i nie bała się spać w pokoju chłopaków, których ledwo zna. Jednak w połowie książki po wyjawieniu swojej tajemnicy wszystko jej wybaczyłam i zaczęłam patrzeć na to z innej perspektywy. Myślę, że gdybym mogła wybrać najbardziej pozytywną postać z książki z pewnością wybrałabym Promyczka. Jej pogoda ducha i wieczny optymizm pozwoliły mi spojrzeć na wszystko innymi oczami. Uważam, że w wielu sprawach miała rację a my będąc bardzo zabiegani w dzisiejszych czasach nie dostrzegamy drobiazgów, które są równie ważne. Niby banalne, w wielu książkach pisze się w ten sposób jednak ta historia urzekła mnie na swój sposób i wiem, że przez bardzo długi czas nie będę w stanie o niej zapomnieć. Do tej pory boli mnie w środku z powodu niesprawiedliwości świata i mimo iż wiem, że to wymyślona historia nie potrafię się z nią pogodzić.

Uważam, że każdy powinien zapoznać się z tą historią. Jest urocza i każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Miłośnicy romantycznych historii z pewnością się uśmiechną, fani damsko-męskich przyjaźni będą zachwyceni a ci, którzy kochają dramaty na pewno się nie zawiodą.