#68 "Ognisty pocałunek" Jennifer L. Armentrout

Siedemnastoletnia Layla chciałaby być normalna, jednak jej pocałunek zabija wszystko, co posiada duszę.

Jako półdemon i półgargulec Layla posiada niespotykane umiejętności. Wychowywana wśród strażników-gargulców – których zadaniem jest polowanie na demony i dbanie o bezpieczeństwo ludzi – Layla próbuje się dopasować, choć oznacza to ukrywanie swojej mrocznej strony przed tymi, których kocha. Zwłaszcza przed Zaynem, zniewalająco przystojnym i całkowicie niedostępnym strażnikiem, w którym jest od zawsze zadurzona.

Poznaje Rotha – wytatuowanego, grzesznego, seksownego demona, który twierdzi, że zna wszystkie jej tajemnice. Layla wie, że powinna trzymać się od niego z daleka, choć nie jest przekonana, czy tego chce – zwłaszcza, kiedy cała ta sprawa z całowaniem nie stanowi problemu, ponieważ Roth nie ma duszy.

Kiedy Layla odkrywa, że to ona jest powodem pojawienia się brutalnego demona, zaufanie Rothowi nie tylko zaprzepaści jej szansę na związek z Zaynem… ale także naznaczy ją jako zdrajczynię rodziny. Co gorsza, może stać się biletem w jedną stronę do zniszczenia świata.

Tak jak zapowiedziałam, zaczynam wykreslać książki z listy 'polecane przez innych blogerów'. Dzisiaj padło na pierwszy tom powyższej serii chociaż widziałam zaledwie trzy osoby, które się nad nią zachwycały. Uznałam, że mimo to sięgnę bo nie byłabym sobą gdybym tak po prostu ominęła ohy i ahy nad 'wspaniałym bohaterem'. Myślę, że to przez dwie dziewczyny, które zakochały się w Rothcie, postawiłam mu wysoko poprzeczkę. Od pierwszej sceny uważnie mu się 'przyglądałam' i szukałam tylko jego wad (bo przecież zalety już dawno zostały mi przedstawione przez blogerki). Oczywiście znalazłam kilka i nie rozumiem zauroczenia jego postacią, ale oczywiście nie kwestionuje. Chyba za dużo się już naczytałam o takich mrocznych charakterach i tutaj ten schemat mi za bardzo przeszkadzał. Aczkolwiek nie twierdzę, że Roth był złym czy nudnym bohaterem. Nie, po prostu nie było u mnie tego wielkiego wow. A ten trójkąt miłosny, który pojawił się w książce to nawet nie wiem czy to był trójkąt miłosny. Chyba mam trochę inne wyobrażenia względem miłosnych trójkątów: walka o ukochaną, spotkanie się raz z jednym raz z drugim. Tak, to miało miejsce w książce, ale miałam wrażenie, że ogólnie na tym wątków autorka nie skupiła się wystarczająco mocno. Tak bardziej na osobnych relacjach.

A twoja warga wygląda...
- Jak?
Wyraz troski na jego twarzy zmienił się w uwodzicielski uśmieszek.
- Cóż, wygląda na tyle dobrze, by ją skubnąć.

Styl autorki nie był zły, ale miałam wrażenie, że próbuje ona na siłę być młodzieżowa. Nie wiem czy wiecie co mam na myśli. W każdym bądź razie całość nie była zła, ale wolałabym mniej 'slangu młodzieżowego' mimo że w niektórych momentach naprawdę przyjemnie się to czytało. Oczywiście historia bogata w ciekawe postacie, niektóre z zadziornym poczuciem humoru co uwielbiam. Sam pomysł na fabułę nie był zły, ale mam wrażenie, że już trochę oklepany. Nie powiem, że było źle, ale momentami mi się nudziło. Nadal nie rozumiem tych zachwytów nad serią, ale chyba po prostu muszę przeczytać kolejne części.
No cóż na dzisiaj to tyle, miłego dnia!

Moja ocena:

7/10