"Popiół za popiół" Jenny Han, Siobhan Vivian

Tytuł: Popiół za popiół

Autor: Jenny Han, Siobhan Vivian

Tom/seria: Ból za ból (tom 3)

Wydawnictwo: Feeria Young 

Data wydania: 20 lipca 2017

Ilość stron: 376

Kategoria: literatura młodzieżowa

Ocena: 5/10

Wydaje ci się, że Mary, Kat i Lillia nie mają nic do stracenia? Przemyśl to jeszcze raz...
Chciały tylko naprawić krzywdy, które im wyrządzono. Odpowiedzieć ogniem za ogień.
Ale raz wzniecone płomienie szaleją niepowstrzymane. Sieją zniszczenie, a nawet śmierć.
Wszystko zamieni się w popiół, jeśli dziewczyny nie zakończą tego, co rozpoczęły. Ale czy Mary, która w końcu poznała prawdę o sobie, będzie tego chciała?
Połączyły je tajemnice. Prawda może rozdzielić je na zawsze.

~lubimyczytac.pl

W recenzji mogą pojawić się liczne spojlery!

Ci, którzy śledzą moje poczynania książkowe na bieżąco, wiedzą, że dwie poprzednie części oceniłam osiem na dziesięć. Czułam, że to jest to, zaczynało się rozkręcać, akcja nabierała tempa, a w książce zaczęły pojawiać się niezwykle intrygujące i emocjonalne wątki. Niestety też, coraz częściej zauważałam, że coś jest nie tak. Autorki wprowadzały dziwny, magiczny i lekko tajemniczy świat, a zakończenie drugiego tomu pozostawiało czytelnika z wielkim pytaniem w sercu "o co chodzi?". Nie dało się w żaden sposób racjonalnie wytłumaczyć tego wątku, nie byłam w stanie zgadnąć w jaki sposób dalej może się to wszystko potoczyć. A to co otrzymałam w tej części? Koszmar i to dosłownie.

Nie ukrywam, że rzadko sięgam po fantastykę, ale to nie znaczy, że jej nie lubię. Jeżeli wiem co mnie czeka i cała historia oparta jest na jakimś ciekawym i magicznym świecie, to samo chętnie spędzam czas z taką książką. Autorki w ostatniej części serii postawiły zdecydowanie na fantastykę. I jak w poprzednim tomie lekko o tym wspominały i dawały powody do zastanowień, tak tu poszły na całość. I właśnie to okazało się dla nich zgubne. Momentami miałam wrażenie, że całkowicie olały poprzednie wątki, jak im się przypomniało to coś tam rozkręcały ponownie, żeby zaraz znowu przerwać czymś innym. Może myślę źle, ale taki styl niekoniecznie przypadł mi do gustu, a ja odczułam to właśnie w ten sposób. Mało tego, ta ich cała historia wymyślona na potrzeby wątku fantastycznego okazała się ... porażką. Kompletnie nie przemówił do mnie ten temat i motyw sprawczyni, chociaż to właśnie na tym opierała się cała fabuła. Niepotrzebne dramaty i kłopoty na siłę, miałam wrażenie, że pojawiają się tu zdecydowanie za często. Skończyło się na tym, że całość wypadła w moich oczach dosyć marnie i nieprzekonująco. A żałuję bo gdyby nie pozbycie się mojego ulubionego wątku wszystko mogłoby potoczyć się inaczej. Zapowiadało się świetnie: szybkie tempo akcji, dobrze wykreowane postaci i szkoła w tle. Jak na młodzieżówkę brzmi świetnie, ale najwidoczniej panie nie miały już o czym pisać i wymyśliły sobie nadnaturalny świat.

Lilia to bohaterka, która wywołuje we mnie skrajne uczucia. Momentami za nią przepadam, żeby już za chwilę pukać się w głowę i myśleć "co ty robisz, dziewczyno?!". Jej pomysły chociaż ciekawe, to dawały wiele do myślenia. A jej podejście do miłości i jej związek... No śmiałam się nie raz i to wcale nie z radości, a raczej z jej głupoty. Z głupoty ich obojga bo przecież normalna rozmowa nie ma sensu, najlepiej od razu się rozstańmy nie potwierdzając plotek, czy... podpuszczania ducha.

Kat znowu to postać, która od początku nie przypadła mi do gustu swoją zadziornością i stylem bycia/życia na chłopaczarę. Ja tak to odczułam i zdecydowanie mi się to nie podobało. Chociaż były momenty, w których trzymałam jej stronę i to ona była moją ulubioną dziewczyną w książce, to jednak większość czasu byłam na nie. Nie przekonała mnie do siebie przez dwie części i tutaj na końcu wcale się to nie zmieniło. Chociaż była kreowana na pannę z charakterkiem to w moich oczach pozostanie nijaka.

Mary to dziewczyna, która zmieniła się najbardziej przez wszystkie części. Jak na początku była moją ulubienicą, tak teraz wręcz jej nienawidzę. Nie rozumiem skąd w niej AŻ TAKA zmiana bo chociaż miała powód, to nie musiała od razu rzucać wszystkiego i wszystkich, żeby stać się tą zła. Może i nie było jej za wiele w tej części, ale każda chwila z nią była koszmarem. Nie tylko dla czytelnika, ale i dla bohaterów. Tutaj również ten wątek kompletnie do mnie nie przemówił i czuję się okropnie rozczarowana. Nie rozumiem po co było to wszystko. Jeżeli autorki nie miały pomysłu na kontynuację, to powinny zakończyć tę serię na części poprzedniej. 

Możliwe, że styl autorek nadal był na poziomie poprzednich części, nadal miały pomysły, ale nieumiejętnie to wykorzystały. Mimo że akcja cały czas się toczyła w równym w miarę szybkim tempie, ja czułam, że wlecze się niemiłosiernie. Mimo że próbowały wykreować ciekawe postacie, ja czułam, że większość jest nijaka. Mimo że chciały dobrze- zdecydowanie im się nie udało.

Popiół za popiół okazała się okropnym zakończeniem serii, pozostawiając we mnie niesmak i rozczarowanie. Po dwóch poprzednich częściach na poziomie, liczyłam na coś zdecydowanie lepszego, albo przynajmniej dobrego. Rozczarowałam się gorzko, a wszystko przez dodanie na sam koniec tak głupiego wątku fantastycznego. Gdyby autorki zrobiły to już na początku, to może całość okazała by się fantastyczna. A w gruncie rzeczy mamy teraz niewypał.