"Uwikłana" Natasha Preston

Tytuł: Uwikłana

                          Autor: Natasha Preston

Seria/tom: ---

Wydawnictwo: Feeria Young

Data wydania: 16 stycznia 2019

Ilość stron: 380

Gatunek:  literatura młodzieżowa

Ocena: 4/10

Czy potrafisz wyobrazić sobie sytuację, w której nie możesz zaufać nawet najlepszym przyjaciołom? Kiedy wiesz, że każdy z nich może być… mordercą? Wydaje ci się, że wiesz o nich wszystko… aż do momentu, gdy znajdujesz zwłoki. Później nic już nie jest pewne, a życie zamienia się w prawdziwy koszmar. Dla Mackenzie i jej sześciorga przyjaciół weekend w domku letniskowym miał być czasem totalnego resetu od problemów codziennego życia. Szalona impreza zakończyła się jednak makabryczną niespodzianką: dwoje uczestników znaleziono martwych. W kałuży krwi. Mackenzie wie jedno: morderca jest wśród nich, a wszyscy mieli własne powody, by zabić.

~lubimyczytac.pl

Książki pani Preston polubiłam dawno temu i po każdą jej nowość sięgam w ciemno. Wymyślone przez nią fabuły zawsze trzymają mnie przez cały czas w napięciu, a po zakończeniu ciężko mi się pozbierać. Tym razem było jednak inaczej. Bez emocji, bez celu... Zupełnie nie odnalazłam się w tej historii.

Siedmioro przyjaciół wyjeżdża na weekend do domku letniskowego. To ma być jedna długą impreza z niezliczoną ilością alkoholu. Jednak po pierwszej nocy dwoje z nich zostaje znalezionych w kuchni, w kałuży krwi. Akcja powinna nabrać teraz tempa, a jednak miałam wrażenie, że wziąć stoi w miejscu. Wszystko za sprawą głównej bohaterki, która kręciła się w kółko, nie tylko w myślach, ale i w czynach. Zdaję sobie sprawę, że każdy inaczej może zareagować na wiadomość o morderstwie i to w takich okolicznościach, ale moim zdaniem autorkę trochę poniosła wyobraźnia. Głównie czytałam o tym, że żadne z przyjaciół nie mogło tego zrobić i co będzie dalej. Prawie czterysta stron takiego gadania do siebie może zirytować, uwierzcie. Potem zaczęło się śledztwo na własną rękę, co swoją drogą było mało oryginalne, gdzie Kenzie nie była w stanie podejrzewać kogokolwiek, aby potem po kolei wszystkich właśnie podejrzewać. Kiedy tylko wpadła na pomysł, że może mają coś na sumieniu, przy następnym spotkaniu wszystkie skrywane od lat sekreciki wyszły na jaw. Nie. To do mnie w żaden sposób nie przemawia i cała ta historia zupełnie mnie nie zainteresowała. Całość tak oklepana i schematyczna, że to aż nie przyjemne.

Nie zabrakło tu także wątku miłosnego, o którym muszę po prostu wspomnieć. Znają się kilka godzin i idą ze sobą do łóżka, chociaż ona zarzeka się że taka nie jest. Okej, nie wnikam. Jednak potem łączy ich taka miłość, że Kenzie robi wszytko aby to bronić, za wszelką cenę. Nie powiem, że nie bolało- moje oczy nie mogły na to patrzeć. Dawno nie czytałam tak kiepsko poprowadzonego wątku.

Śmiało mogę napisać, że żadnego z bohaterów nie polubiłam. Kenzie z oczywistych powód, które wymieniłam wyżej, a z resztą jej przyjaciół po prostu zbyt mało miałam do czynienia. Co do Blake'a - ukochanego Kenzie, trochę się waham bo to postać z charakterkiem. Mroczny, z cięty językiem. Wykreowano go na bad boya, czasami zbyt pewnego siebie, ale chyba zraziło mnie w nim to, jak bardzo bronił (z miłość oczywiscie...) Kenzie, mimo że tak króciutko się znali. No porażka totalna.

Nie mam ani ochoty, ani słów na dalsze pisanie o tym tytule. Nastawiłam się na kolejną dobrą historię od autorki, a otrzymałam coś, co śmiało mogłabym napisać sama. Nie ukrywam, że zakończenie mogłoby się podobać, niektórych wprawiłoby w osłupienie. Ja natomiast prawie od razu domyśliłam się kto stoi za tą potworną zbrodnią i z ulgą tylko przerzuciłam ostatnią stronę. Na chwilę obecną chyba muszę odpocząć od pióra pani Preston, ale z sentymentu dam jej na pewno jeszcze jedną szansę.