Papierowa księżniczka- Erin Watt

Tytuł: Papierowa księżniczka

Autor: Erin Watt

Tom/seria: Królewska (tom 1)

Wydawnictwo: Otwarte

Data wydania: 14 marca 2018

Ilość stron: 400

Kategoria: literatura obyczajowa i romans

Zarys fabuły

Ella to dziewczyna, której życie zdecydowanie nie rozpieszcza. Nie pamięta swojego ojca, a teraz straciła również matkę. Dziewczyna próbuje przeżyć każdy kolejny dzień, a kiedy zjawia się nieznajomy mężczyzna i oświadcza, że zabiera ją ze sobą, ta nie może w to uwierzyć. Nagle z dnia na dzień, Ella z biednej nastolatki, staje się przyrodnią siostrą piątki niezwykle bogatych i popularnych Royalów.

Papierowa Księżniczka

Sądzę, że tytuł idealnie oddaje sens książki. Chociaż Ella trafia do nowego świata bogaczy, nikt nie uważa jej za jedną z nich. Wręcz przeciwnie. Rówieśnicy w szkole przedrzeźniają ją i nie pozostawiają złudzeń, co do jej prawdziwego pochodzenia. Nie pozwalają jej również zapomnieć, jakich pracy się podejmowała byle tylko przetrwać. Okrutne, ale takie jest życie. Ella to mądra dziewczyna, która nie daje sobą pomiatać. Wie, że nie należy do nowego świata, ale nie daje też innym sobą gardzić. Każdy okrutny żart przeinacza na swoją korzyść, jednocześnie nie jest też pazerna na pieniądze. Pomimo ogromnej fortuny, jaką oferuje jej nowy opiekun, dziewczyna postanawia zarabiać samodzielnie, co z jednej strony jest godne podziwu, a z drugiej dosyć schematyczne w tego typu historiach. To wszystko co napisałam o głównej bohaterce nie ma na celu streszczenia książki, a przybliżenia jej postaci. Jest to naprawdę intrygująca postać z mocnym charakterem i świetnymi ciętymi ripostami. Nie irytuje, a wręcz do siebie przyciąga. Sądzę, że to postać jakich brakuje.

Już dawno nie czytałam czegoś tak dobrego

Kiedy Papierowa Księżniczka pojawiła się w nowościach, pamiętam, że byłam bardzo sceptycznie nastawiona do jej lektury. Przez początkowy okres jej popularności, omijałam ją szerokim łukiem, dopiero kilka dni temu czytając jedną z recenzji  postanowiłam dać jej szansę, co jak się okazało było świetnym pomysłem. Brakowało mi takiej lektury: lekkiej, przyjemnej, z którą czas płynie nieubłaganie szybko, ale jednocześnie jest tak dobra, że nie wiadomo jak ją opisać. Co tak bardzo mnie w niej urzekło? Przede wszystkim styl autorki. Lekki, ale pełen świetnym ripost i docinek. Cięty język bohaterów był tutaj naprawdę na poziomie, niejednokrotnie nie wiedziałam czy czuć się zażenowana ich odpowiedziami czy się śmiać. Sądzę, że wykreowanie bohaterów też miało wielki wpływ na całość. Tajemniczy chłopcy, którzy skrywają wiele sekretów, które nie do końca możemy zrozumieć i poznać. Chociaż na początku nieco mnie irytowała ich postawa, to z biegiem czasu poczułam do nich jakąś sympatię. Jeżeli chodzi o fabułę to może nie była ona zbyt oryginalna, to jednak od tak ciekawie opisanej historii ciężko było się oderwać. A nieoczekiwanie zwroty akcji? Były i to takie, że aż zapierało dech w piersiach.

Moje odczucia

Myślę, że wystarczająco dużo napisałam o tym już wcześniej, ale postaram się zebrać to wszystko do kupy. Fabuła: niekoniecznie oryginalna, ale bardzo wciągająca. Bohaterowie: intrygujący, momentami dosyć specyficzni i wręcz dziwaczni, ale dający się lubić (zwłaszcza główna bohaterka, która przyciągała czytelnika). Styl: tak, tak, tak! Genialny, prosty, luźny i po prostu cudo! Cięte riposty i słownictwo, które idealnie opisuje sytuacje nastolatków, ale jednocześnie nie jest to w żaden sposób wymuszone wręcz naturalne. Zakończenie? Kosmos! Nie wiem jak wytrzymam tyle czasu czekając na wyjaśnienie!

Podsumowując

Jestem bardzo zadowolona z lektury. Spodziewałam się przeciętnego romansu, a dostałam niezwykle zaskakującą i intrygującą historię o miłości i trudności w życiu. Jak narazie wręcz rozpływam się nad tym tytułem i jestem pewna, że kiedy tylko pojawi się kontynuacja będę pierwsza w kolejce po jej przeczytanie. Polecam gorąco!

★★★★★