#39 "Spróbujmy jeszcze raz" Abbi Glines

Cześć!
Niedawno napisałam dla Was recenzje pierwszego tomu historii Blaire i Rusha, a dzisiaj zapraszam na kolejną. Mam nadzieję, że i po tą sięgnięcie bo jest warto!

Kochasz mężczyznę. Jednak wszystkie znaki na niebie pokazują, że nie możecie być razem. Co robisz?

Tajemnica, którą skrywał od lat nie miała ujrzeć światła dziennego. Gdy mu zaufała, okazało się, że całe jej życie było kłamstwem.

Miłość Blaire do Rusha jest nadal silna. I odwzajemniona. Jednak sekrety z przeszłości nie pozwalają jej zapomnieć, jak bardzo ją zranił.

Dziewczyna wraca w rodzinne strony, by zacząć od nowa. Pewna wiadomość przewraca jej życie do góry nogami.

Co zrobić, gdy osoba, której nie możesz ufać, jest tą, której zaufania potrzebujesz najbardziej?

Kłamiesz, unikasz prawdy i modlisz się, by twoje sekrety nigdy nie wyszły na jaw.

Lecz nie przestajesz kochać.

Tą książkę również przeczytałam w kilka godzin czego bardzo żałuję bo nie chciałam rozstawać się z bohaterami. Co prawda tutaj mieliśmy dużo więcej przesłodzonych scen, ale sam pomysł na fabułę był tak genialny, że wybaczam wszystkie błędy i słodkości.

Uwielbiam takie nieoczekiwanie zwroty akcji, które wywracają wszystko do góry nogami dlatego byłam bardzo zadowolona już na samym początku. Muszę przyznać, że pomysł na ten wątek to strzał w dziesiątkę i czapki z głów dla autorki. Koniecznie musicie przekonać się o czym mówię, jestem pewna, że będziecie zadowoleni równie mocno co ja.

W tej części mamy zdecydowanie więcej rozstań i powrotów. Bardzo, ale to bardzo denerwowała mnie Blaire, która niby miała wyjść na taką słodką i niewinną. Może i tak było na początku, ale przejmowała się wszystkim i na każdym kroku miała wrażenie, że komuś przeszkadza i już chciała uciekać... Rush wcale nie był lepszy. Niby kochał ją ponad wszystko, a gdy tylko pojawiała się rodzinka kompletnie o niej zapominał. Oczywiście wracał i błagał o wybaczenie za każdym razem, a ta naiwna niestety się dawała. Powinna być bardziej stanowcza. Co do Rusha jeszcze: ta jego zaborczość... Naprawdę wielka przeginka. Tu ją zostawia samą na pastwę losu w nocy, a potem jest wściekły, że inny mężczyzna jej pomógł. A takich sytuacji było naprawdę sporo.

Minusy, minusy, minusy. Jak mogłam? Przecież ja uwielbiam tą historię! Naprawdę. Jak wspominałam przy pierwszym tomie, zaliczam ją do czołówki najlepszych, a tu tak Wam jadę po tej książce. Nie jestem pewna dlaczego, w końcu za pierwszym razem gdy ją czytałam byłam zachwycona, ale może to wszystko dlatego, że byłam wtedy naprawdę wielkim dzieckiem. Teraz po upływie lat i wróceniu do tej książki nadal jestem zachwycona, ale niestety dostrzegam w niej też sporo wad.

Jestem pewna, że teraz większość z Was napisze, że nie sięgnie po te przesłodzone sceny i zachowanie głównych bohaterów. Przyznam szczerze, że patrząc na tą historię z perspektywy czasu i ja uważam, że byłaby to głupia książka. Zapewniam Was jednak, że jeżeli już zapoznacie się z historią Blaire i Rusha nie będziecie w stanie tego nie przeczytać. Ich miłość wciąga od początku do końca mimo wszystkich niedociągnięć po drodze!