#40 "Przez niego zginę" K. A. Tucker

Cześć wszystkim!
Na szczęście koniec semestru zbliża się wielkimi krokami więc mam więcej czasu na czytanie. Nie wiem jak Wy, ale ja już żyję tylko myślą, że zaraz święta. No a co do bloga to czas na kolejną recenzje. Nie przedłużając zapraszam do czytania.

Dwudziestoośmioletnia Maggie Sparkes przyjeżdża do Nowego Jorku, by spakować rzeczy przyjaciółki, która popełniła samobójstwo. Policja zgromadziła mocne dowody. Twierdzą, że Celine połknęła całe opakowanie środków psychotropowych, popiła je wódką i już się nie obudziła. W szkatułce ukrytej w mieszkaniu przyjaciółki Maggie odkrywa jednak coś, co stawia wiele niewygodnych pytań. Musi dowiedzieć się czegoś o tajemniczym mężczyźnie, którego Celine kochała, chociaż miał stać się przyczyną jej zguby.

Szukając informacji, Maggie odkrywa nieznane fakty z prywatnego życia przyjaciółki. Przypadkowo stawia się także na celowniku mordercy, który nie cofnie się przed niczym, by jego zbrodnie nie wyszły na jaw.

Ten mężczyzna był moim zbawieniem. Teraz przez niego zginę.

Jest to kolejna książka autorki, którą czytam. Nie spodziewałam się czegoś takiego gdyż zawsze jej książki opierały się na wątkach miłosnych. Jako, że nie czytam opisów przed przeczytaniem tako nie wiedziałam czego oczekiwać. Wielkim zatem szokiem było dla mnie gdy odkryłam, że to "książka kryminalna". Nie wiem czy można ją tak nazwać bo typowe kryminały wyglądają zupełnie inaczej chociaż nie umiem określić o co mi chodzi.

Zacznę od prologu. Lubię prologi, ale nie wtedy gdy zdradzają najważniejsze jak w tym przypadku. Mamy tutaj informacje o zapewne w tym momencie nieoczekiwanym zwrocie akcji i zdecydowanie wolałabym dowiedzieć się tego później, w trakcie czytania a nie czekać teraz na ten jeden moment, który nie wiadomo kiedy nadejdzie. Oczywiście jak to ja jednak zapomniałam o nim i gdy później padło pewne zdanie aż mi serce szybciej zabiło gdy zrozumiałam co się święci.

Bardzo podobało mi się, że książka pisana była z dwóch perspektyw. Maggie, która opisuje nam postępy w sprawie a gdy dowiadujemy się przełomowych spraw opowiada je Celine, która doświadczyła ich na własnej skórze. Niestety tutaj mamy też pewne sprzeczności w sprawie wieku. Już za pierwszym razem coś mi nie pasowało, ale nie zwróciłam na to większej uwagi, ale gdy błąd pojawił się po raz drugi musiałam przeszukać całą książkę, aby udowodnić sobie, że coś jest nie tak. Raz różnica między dziewczynami w wieku wynosiła rok a za drugim razem jedna miała 21 a druga 28(i nie były to żadne wspomnienia). No cóż nie wiem o co chodzi i kto popełnił błąd, ale bardzo mnie to dezorientowało.

Parę słów o głównej bohaterce. Maggie była ciekawą osobą, ale do pewnego momentu. Cała książka przypominała mi Byłam tu Gayle Forman (o ile dobrze kojarzę tytuł) bo tam chyba również przyjaciółka przyjeżdża po rzeczy zmarłej i udowadnia, że nie było to samobójstwo. Lubię czytać o więzi między koleżankami i podobał mi się upór z jakim Maggie pokazywała wszystkim, że się mylą. Oczywiście wszystko kiedyś musi się skończyć. Gdy spędziła noc z pewną osobą, którą znała zaledwie kilka dni już mi zbrzydła a gdy następnego dnia prawie znowu zrobiła to z innym mężczyzną, którego również ledwo co znała to już nie potrafiłam o niej pozytywnie myśleć. A jaką sobie wtedy uroczą zasadę wymyśliła: "jeden dzień- jeden penis". No brawo Maggie, jesteś genialna.

Przez całą książkę podejrzewałam aż cztery osoby. Nigdy nie zdarzyło mi się typować aż tylu podejrzanych, ale tutaj miałam po prostu przeczucia, które w większości mnie niestety zawiodły. No przyznam, że nie spodziewałam się tej osoby, ale byłam w stanie wyobrazić sobie jego jako zabójcę. Ja na miejscu Maggie na pewno zorientowałabym się, że coś się święci nawet w ostatniej chwili no ale to przecież tylko książka.

Podsumowując muszę napisać Wam, że zawiodłam się. Po Tucker spodziewałam się czegoś zupełnie innego i często miewałam chwile nudy, ale jakoś przeszłam przez tą historię. Czy polecam? Sama nie wiem, ja na pewno nie sięgnę po raz drugi, ale ktoś może mieć zupełne inne zdanie. Chyba musicie przekonać się sami. A może już czytaliście? Co sądzicie?