#50 "Delirium" Lauren Oliver

Cześć wszystkim!
Pierwszy tydzień szkoły po feriach za mną, a nauki tyle, że szkoda gadać. A wcale nie zapowiada się, że będzie lepiej. Nie wiem jak to wyjdzie z czytaniem książek, idzie mi to coraz wolniej ze względu właśnie na brak czasu. No cóż mam nadzieję, że mimo wszystko jakoś mi się uda oderwać od szkoły i zatopić się w lekturze. Dzisiaj zapraszam na recenzję pierwszego tomu Delirium.

„Mówili, że bez miłości będę szczęśliwa.

Mówili, że lekarstwo na miłość sprawi, że będę bezpieczna.

I zawsze im wierzyłam.

Do dziś.

Teraz wszystko się zmieniło.

Teraz wolę zachorować i kochać choćby przez ułamek sekundy, niż żyć setki lat w kłamstwie”.

Dawniej wierzono, że miłość jest najważniejszą rzeczą pod słońcem.

W imię miłości ludzie byli w stanie zrobić wszystko, nawet zabić.

Potem wynaleziono lekarstwo na miłość.

Czy gdyby miłość była chorobą, chciałbyś się wyleczyć?

Wiele dobrego i wiele złego czytałam na temat tej książki. Dużo blogerów nie było nią zachwyconych, ale spora część bardzo ją zachwalała także jak to ja musiałam przekonać się na własnej skórze. No więc wzięłam się za czytanie. I już na początku mnie odrzuciło. Przez pierwsze strony bohaterka miała już tyle razy szczęście, tyle razy wszystko się jej upiekło, udało, że to było aż nierealne. Książka, w której występują zakazy i nakazy, a każda zła decyzja grozi śmiercią i musimy się pilnować, to dla mnie niezmiernie ciekawa książka. Tutaj niestety to niesamowite szczęście sprawiało, że całość wypadła w moich oczach dosyć słabo.

 Życie  nie  jest życiem,  jeśli  się  przez  nie  tylko  prześlizgniesz.  Wiem,  że  jego istota  polega  na  tym,  by  znaleźć  rzeczy,  które  mają  znaczenie,  i trzymać  się  ich,  walczyć  o  nie  i  nie  odpuścić.

 Na początku każdego rozdziału cytowane były słowa z ich (chyba) Biblii, książek, zasad. Napisałam chyba bo sama nie wiem. Kazali mi patrzyć na dane strony, no ale jak skoro ja nawet nie wiem o czym mowa? Dodatkowo w książce znalazłam kilka nie dopowiedzeń. Większość była mało znacząca i nie przeszkadzała mi w niczym, ale znalazła się i taka, która była o wiele ważniejsza. Mianowicie blizna po zabiegu na początku znajdowała się za uchem, a już następnym razem na szyi. Niby nic, a jednak przeszkadzało.

Oczywiście znajdziemy w książce również wątek miłosny i trzeba przyznać, że nie był on zły i nudny. Troszkę przewidywalny, ale wymyślono ich już tyle, że trudno mnie czymkolwiek zaskoczyć. Alex, jako bohater płci męskiej bardzo mi się podobał. Zarówno opis wyglądu jak i zachowania. Niestety Lena, główna bohaterka skutecznie zepsuła mi radość z ich związku. Nie wiem co takiego miała w sobie, ale od początku jej nie polubiłam.

Nie wiem czy wiecie, ale na podstawie książki nakręcono film/serial. Teoretycznie znalazłam film, ale praktycznie serial. I powiem Wam, że po pierwszym odcinku to chyba sobie odpuszczę. Nie wiem ile ich jest, może tyle ile części książki bo już w dziesięciu minutach pierwszego odcinka przytrafiło się 3/4 sytuacji z pierwszej części książki. Na dodatek gdyby nie wiedza jaką wyniosłam czytając, nie wiedziałabym nawet o co chodzi w tym serialu. Wszystko działo się w takim tempie, że ktoś kto nie czytał książki nie może wiedzieć co się dzieje.

Co do książki to wszystko podsumowując nie była to jakaś super historia. Nie jestem zachwycona, nie lubię głównej bohaterki, ale jakoś bardzo chcę przeczytać kolejną część. Pewnie to ze względu na ciekawą fabułę. W każdym bądź razie nie żałuję czasu, który poświęciłam na przeczytanie. Jestem ciekawa Waszych zdań więc piszcie w komentarzach!