#52 "Pułapka uczuć" Colleen Hoover

Witam, witam!
Chwila wolnego w szkole to cud, dlatego skorzystałam z okazji i udało mi się przeczytać książkę. Jest to jedna z niewielu historii pani Hoover, której nie czytałam więc uznałam, że nie ma na co czekać i czas to nadrobić. Zapraszam na recenzję.

Layken skończyła niedawno osiemnaście lat. Zaledwie kilka miesięcy wcześniej niespodziewanie straciła ojca. Wraz z kochającą matką i młodszym bratem postanawiają zostawić za sobą przeszłość w Teksasie, by rozpocząć nowe życie w Michigan. Sprzedają dom, pakują rodzinne pamiątki i wyruszają na północ. Każde z nich z innymi obawami i planami na dalszą przyszłość. Zarówno Lake, jak i Kel nie chcą porzucać szkoły, przyjaciół, wspomnień związanych z ulubionymi miejscami. Boją się tego, co ich czeka prawie dwa tysiące kilometrów od domu. Prawdziwego domu. Julia też się martwi. Mimo to stara się dodać otuchy swoim dzieciom i wesprzeć ich w najtrudniejszych chwilach.

Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że już pierwszy kontakt z sąsiedztwem z naprzeciwka zwiastuje poważne zmiany w rodzinnych relacjach. A to dopiero początek niezwykle emocjonalnej, momentami przezabawnej historii losów dwóch rodzin Cohen i Cooperów, w której nikt nie zdaje sobie sprawy, jak ich członkowie staną się sobie bliscy w obliczu śmiertelnej choroby i codziennych problemów.

Colleen Hoover to bezsprzecznie moja ulubiona autorka. Jej historie wciągają mnie już od pierwszych stron i trzymają do ostatnich. Wszystkie są na swój sposób słodkie, urocze a zarazem pełne bólu i smutku co bardzo lubię. Takie połączenie od zawsze mi się podobało, a Hoover wciągnęła to jeszcze na wyższy poziom. O książce nie miałam wcześniej pojęcia, dopiero przeglądając Wasze blogi dowiedziałam się o jej istnieniu. Dokładnie cztery osoby o niej napisały i wszystkie te cztery osoby oceniły książkę negatywnie. Byłam w kompletnym szoku i musiałam przekonać się sama. No i jak?

Książka powalająca nie była, trzeba to przyznać. Znalazłam w niej wiele minusów i przesłodzonych scen jednak całość niezmiernie mnie urzekła i jestem zadowolona z jej przeczytania. Jakie minusy znalazłam? Spotykali się zaledwie trzy dni z czego to spotykali to raczej tylko raz gdyż mieszkali na przeciwko siebie. Gdy doszło do ważnego momentu BUM i oni nie mogli być razem, był to dla nich taki koszmar bo przecież tak bardzo się kochali i takie cierpienie im to sprawiało... No to nawet ja wielka fanka romansów uważam to za mega słodkie! Oczywiście jest tu mnóstwo scen zazdrości co dodatkowo nie daje plusa książce. Ale, ale! Książka była super.

Ludzie  bez  przerwy  podejmują  spontaniczne  decyzje,  słuchając  swojego serca.  W  związkach  chodzi  o  dużo więcej niż tylko o miłość.

Drugi minus o jakim wspomnę nie jest może zbyt istotny, ale irytujący. Przynajmniej dla mnie. Wspomniałam już, że mieszkali na przeciwko siebie tak więc często się odwiedzali. Niby nic, ale główna bohaterka wchodziła tam kiedy chciała (nawet o północy), a gdy była tam sama potrafiła zaprosić koleżankę jak do siebie. Robiła tam różne rzeczy, ale to już sprawa gustu czy ktoś to popiera czy nie.

Zdecydowanym jak dla mnie plusem był następujący wątek: zakochują się w sobie, a chwilę później okazuje się, że on jest jej nauczycielem. Po raz pierwszy spotkałam się z czymś podobnym w książce i w tej kwestii jestem totalnie zachwycona. Zresztą powtarzam książka nie jest zła po prostu momentami jest zbyt słodka.

Mogłabym pisać jeszcze o tej książce wiele, ale czuję, że to nie potrzebne. To co mieliście wiedzieć już Wam napisałam. Oczywiście planuję niedługo przeczytać kolejną część i liczę na to, że będzie tam o wiele więcej o ich związku. Książka jak dla mnie fajna, ale zdaję sobie sprawę że wielu nie przypadłaby do gustu.