#57 "Złe dziewczyny nie umierają" Katie Alender

Hej!
Niedawno romanse, ostatnio fantasy, a dzisiaj horror. Szaleję, ale trzeba czasami sięgnąć po coś innego bo nawet taka zapalona fanka miłości jak ja by się znudziła. No więc zapraszam, ale nie bójcie się nie będzie strasznie.

Alexis ucieka w fotografowanie i trzyma się na uboczu, jak niejedna nastolatka. Nie każdy jest urodzoną cheerleaderką. Zresztą jak się żyje z takimi rodzicami, nie ma w tym nic dziwnego. Młodsza siostra Alexis, trzynastoletnia Kasey, też jest specyficzna, z tym swoim zbzikowaniem na punkcie starych lalek. W sumie życie Alexis, choć trochę wyobcowane, nie odbiega od normy. Tak się przynajmniej wydaje…

Nagle sprawy wymykają się spod kontroli. Staje się jasne, że złowróżbne sygnały to był dopiero przedsmak prawdziwej grozy. Kasey zaczyna się zachowywać jeszcze bardziej niepokojąco niż wcześniej: jej błękitne oczy skrzą czasem zielonym blaskiem, pamięć odmawia jej posłuszeństwa, a słowa… słowa, które wypowiada, są żywcem wyjęte z dawnych epok. Kasey z radosnej kolekcjonerki lalek zmienia się w uosobienie zła. Dziwne rzeczy dzieją się też w domu. Drzwi otwierają się i zamykają, pchane niewidzialną ręką, woda sama się gotuje, klimatyzacja, choć wyłączona, przepełnia całe wnętrze chłodem.

Początkowo Alexis bierze te sytuacje za urojenia, ale wkrótce zdaje sobie sprawę, że wszystko dzieje się naprawdę i tylko ona może podjąć walkę z czającym się zagrożeniem i ratować siostrę. Tylko czy zielonooka potworna dziewczynka to wciąż ta sama osoba co wcześniej?

 Kiedy tylko książka pojawiła się w zapowiedziach nawet nie czytając opisu pomyślałam 'muszę ją mieć'.Czekałam, czekałam i w końcu (trochę po czasie) przed świętami Bożego Narodzenia ją kupiłam. I jak już ją miałam to ciągle odkładałam. Przeczytałam opis i mnie zamurowało. Nie wiem jak Wy, ale jedyna rzecz, której tak naaaaprawde się boje to właśnie opętania dlatego też tyle miesięcy bałam się sięgnąć po tą książkę. No i tu się zaczyna...

Ta książka w ogóle nie była straszna! Jak to ja trochę sobie dopowiadałam, zwłaszcza, że trochę czytało mi się nocą, ale książka sama w sobie nie miała żadnych strasznych elementów. Owszem dziwne zachowanie Kasey i samozamykające się drzwi nadawały klimat, ale nic poza tym. W całej historii znalazłam jeden jedyny moment, w którym przeszły mnie ciarki, ale to wszystko. Jestem bardzo zawiedziona aczkolwiek planuję w przyszłości sięgnąć po dalsze części gdyż liczę na więcej, a w zasadzie jakikolwiek strach.

Duchy są wszędzie. Nie sposób ich uniknąć. Próbujesz jedynie unikać tych, które chcą cię zabić.

Niestety w książce pojawia nam się wątek miłosny. Jest on tu zupełnie nie potrzebny i uważam, że rozprasza. Jak dla mnie autorka powinna w stu procentach skupić się na opętaniu bo nie wyszło jej to najlepiej. Przez całą książkę miałam wrażenie, że to wszystko dzieje się za szybko i jest tylko wyobraźnią głównej bohaterki. Autorka opisała to wszystko tak pobierznie i naprawdę no miałam wrażenie, że to taki żart. Myślałam, że w sprawę włączą się jacyś łowcy demonów jak w filmie Obecność a tu takie rozczarowanie.

Niestety nie mam co tu więcej napisać. Książka okazała się słaba, a każda kolejna przeze mnie napisana rzecz będzie spojlerem więc dzisiaj recenzja na krótko. Czytaliście może?