#123 "Pochłaniacz" Katarzyna Bonda

Tytuł: Pochłaniacz 

Autor: Katarzya Bonda

Tom/seria: Cztery żywioły Saszy Załuskiej (tom 1)

Wydawnictwo: MUZA

Data wydania: 12 kwietnia 2017

Ilość stron: 672

Opis:

Zima 1993. Tego samego dnia, w niejasnych okolicznościach, ginie nastoletnie rodzeństwo. Oba zgony policja kwalifikuje jako tragiczne, niezależne od siebie wypadki.

Wielkanoc 2013. Po siedmiu latach pracy w Instytucie Psychologii Śledczej w Huddersfield na Wybrzeże powraca Sasza Załuska. Do profilerki zgłasza się Paweł „Buli” Bławicki, właściciel klubu muzycznego w Sopocie. Podejrzewa, że jego wspólnik - były piosenkarz i autor przeboju Dziewczyna z północy - chce go zabić. Załuska ma mu dostarczyć na to dowody. Profilerka niechętnie angażuje się w sprawę. Kiedy jednak dochodzi do strzelaniny, Załuska zmuszona jest podjąć wyzwanie. Szybko okazuje się, że zabójstwo w klubie łączy się ze zdarzeniami z 1993 roku, a zamordowany wiedział, kto jest winien śmierci rodzeństwa. Jednym z kluczy do rozwiązania zagadki może okazać się piosenka sprzed lat.

Dobrze wiecie, że ja i polskie książki za bardzo się nie lubimy. Dawno temu dałam szansę panu Remigiuszowi i było całkiem w porządku więc kiedy nadarzyła się okazja na przeczytanie kolejnego polskiego kryminału, pomyślałam 'dlaczego nie?'. Niestety, tym razem się nie udało, a ja sama epilogu już nie doczytałam.

Z książką męczyłam się ponad tydzień. Fabuła była ciężka, wiadomo, w końcu to kryminał więc lekko być nie mogło. Niestety od samego początku nie mogłam zrozumieć kto jest kim i przez długi czas było to niezmiernie kłopotliwe. Pech chciał, że do ostatniej strony często nie wiedziałam co się dzieje, o kim mowa co oczywiście bardzo wpłynęło na moją ocenę. Myślę, że jednak tutaj jest to wina autorki, swoją drogą nie rozumiem dlaczego nazywają ją jedną z lepszych pisarek polskich. Nie rozumiem jej toku myślenia i nie raz zastanawiałam się co chciała przekazać czytelnikowi. Przez ponad sto pierwszych stron czytałam historię dwóch braci, żeby potem nagle bum, zakończyć to i wejść w świat innych postaci. Dopiero dużo, dużo później okazało się, że miało to jakiś związek, ale halo sto stron i wiele niepotrzebnych szczegółów/ciekawostek chyba nie było mi potrzebne do zrozumienia. No ale dobrze, niech i tak będzie. Jeżeli więc mam napisać cokolwiek o samej fabule to muszę przyznać, że nie było to coś specjalnego. Jak na kryminał i zagadki to pani Bonda ani trochę mnie nie porwała. Oczywiście, byłam ciekawa kto dokonał zbrodni, ale przeżyłabym i bez tego. Nie czułam się zainteresowana w żadnym momencie historii i marzyłam tylko o tym, żeby już dobrnąć do końca.

Nie ganiaj za ludźmi, nie muszą cię lubić. Ci, którzy pasują do ciebie, znajdą cię i zostaną.

Bohaterowie tej historii byli okropni. Z żadnym nie zapoznałam się bliżej, żadnego nie miałam okazji dobrze poznać. Wątki często było za krótkie, żeby cokolwiek wywnioskować o nich, a te urywki, które dostałam dały mi tylko taki obraz, dzięki któremu doszłam do wniosku, że nikogo nie polubiłam. Dlaczego? Nie wiem jak to wytłumaczyć, myślę, że musielibyście sami sięgnąć i ocenić te osoby bo każdy może mieć inne zdanie. Dla mnie niestety i w tej kwestii autorka się nie popisała.

Struktura książki nie była najlepsza. Może i zwyczajna, ale jak na kryminał rozdziały były albo zbyt krótkie albo za długie. Nie potrafiłam się zatem na niczym skupić, a ogromna ilość postaci tylko utrudniała. Ja rozumiem, że to kryminał, ale uwierzcie mi, że niektórzy naprawdę potrafią go napisać. Tu było zupełnie odwrotnie i jedyne z czego jestem zadowolona to fakt, że mam to już za sobą.

Wielkie szczęście zawsze słono kosztuje. Tylko kłopoty są za darmo.

Czy polecam Wam tę książkę? Zdecydowanie nie. Jest to słaby kryminał, który nie wciąga i nudzi. A jeżeli ktoś nie chcę porzucić czegoś co już zaczął to życzę powodzenia bo cegiełka ma prawie siedemset stron!

Moja ocena:

3/10 (słaba)