#129 "Dziewczyny, które zabiły Chloe" Alex Marwood

Tytuł: Dziewczyny, które zabiły Chloe

Autor: Alex Marwood

Tom/seria: ---

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 4 listopada 2015

Ilość stron: 448

Opis:

Letni poranek 1986 roku. Dwie jedenastolatki spotykają się tego dnia po raz pierwszy w życiu. Wieczorem obie zostają oskarżone o morderstwo. Ponad dwadzieścia lat później, dziennikarka Kirsty Lindsay, pracuje nad reportażem na temat seryjnego mordercy, grasującego w nadmorskim kurorcie. W trakcie zbierania materiałów spotyka przypadkiem sprzątaczkę Amber Gordon.

Kirsty i Amber spotykają się po raz pierwszy od tego strasznego dnia, który odmienił na zawsze ich losy. Są gotowe zrobić wszystko, by nie odkryto ich dawnej tożsamości, nie zrujnowano im życia, by chronić swoje rodziny. Jednak przeszłość postanawia się o nie upomnieć... Kobiety będą musiały zmierzyć się z dawnym koszmarem i dokonać trudnych wyborów.

Na tę książkę miałam chrapkę od dawna. Przyciągnęła mnie swoją tajemniczą okładką, ale to ciągłe pochlebne rekomendacje miały decydujący wpływ. Na moim blogu pojawiła się już jedna książka tej autorki (klik), która swoją drogą bardzo mi się spodobała. Pomyślałam, że skoro tamta była w porządku to ta, którą reklamują na każdej okładce autorki, musi być jeszcze lepsza. Jak zatem było?

Przecież o to właśnie w życiu chodzi. Nie o wakacje, kolacje w knajpach i pragnienie posiadania więcej rzeczy , ale o to , by napić się razem herbaty i przytulić po długim dniu. Chodzi o wybaczanie i zapominanie , ulgowe traktowanie. A także o uczciwość , prawdę i zaufanie , o stworzenie bezpiecznego , ciepłego schronienia dla tych , których się kocha.

Fabuła. Wątek dziewczynek, które zabiły inne dziecko to na pewno nowość i byłam ciekawa co może z tego wyjść. Rozkręcało się w miarę dobrym tempie, czasami się jednak nudziłam. Jak to w kryminale rozdziały były podzielone na kilku bohaterów, ale sprytnie wciśnięto pomiędzy nie historię z przeszłości. Oczywiście był to udany zabieg gdyż mogłam bliżej zapoznać się z tymi wydarzeniami, a jednocześnie ciągle chciałam więcej, żeby dojść już do momentu kulminacyjnego. Jeżeli chodzi o teraźniejszość to nie mogę napisać, że było to źle opisane czy nieciekawe. Było interesujące, ale nie na tyle, żebym nie była w stanie się oderwać. Być może to zasługa tych wszystkich napisów na okładce i z góry miałam za duże oczekiwania. W każdym bądź razie chcę, żebyście wiedzieli, że wydarzenia były połączone w ciekawy sposób i momentami chwytały za serce. Zaskoczono mnie raz, a niejednokrotnie serce mocniej mi zabiło. Co tylko mogłabym zarzucić to lekka nierealność pod koniec, która według mnie nie miałaby szans na spełnienie w prawdziwym życiu.

Jeśli nie możesz tego znieść, to po prostu odejdź. Zrób coś użytecznego albo spadaj. Nawet w takiej sytuacji znajdą się ludzie, którzy sądzą, że wszystko kręci się wokół nich. Którzy afiszują się ze swoim bólem na użytek innych, by zademonstrować swoją rzekomo większą wrażliwość.

Bohaterowie. Tu mogłabym się naprawdę mocno rozpisać, ale jak zawsze nie będę tego robiła. Są dwie dziewczyny, każda napiętnowana do końca życia, z nową tożsamością. Los po raz kolejny stawia je sobie na drodze, a z tego nie może wyniknąć nic dobrego. Kirsty, a może raczej Jade, ma teraz męża i dwójkę wspaniałych dzieci. Amber, wcześniej Bel, jest w związku od sześciu lat. Obie prowadzą raczej spokojnie życie, ale do czasu. Gdy w miasteczku zaczynają ginąć ludzie, kobiety chcąc nie chcąc spotykają się ponownie. I tu zaczyna się ich prawdziwy charakter. Zupełnie odmienne postrzeganie przeszłości, zdecydowanie bardziej polubiłam Kirsty. Chociaż jak tak na to patrzę to momentami wręcz odwrotnie. Bardzo denerwowała mnie Amber/Bel, która dowiadując się co wyrabiał jej partner nadal spokojnie z nim rozmawia, trzyma go w swoim domu potem odwiedza go w nietypowym miejscu. Dodatkowo wcześniej mieliśmy opisane jej codzienne życie z nim, które też nie było za ciekawe, a jednak ciągle tkwiła w tym związku. Kirsty/Jade natomiast nie miała może takich problemów, ale za to jej praca na pewno sporo komplikowała w stosunkach z mężem. Mimo wszystko czuję, że była lepsza i miała więcej zdrowego rozsądku i przede wszystkim sumienia co pokazują zwłaszcza ostatnie strony książki.

Chyba kogoś zabiłam.

Co ciekawe miałam okazję do refleksji jak na ludzi wpływają artykuły w gazetach. Dzięki opisom z przeszłości i rozdziałom z bohaterkami miałam okazję spojrzeć na coś z ich perspektywy. Natomiast gdy tożsamość jednej wyszła na jaw, a w gazecie pojawiła się notatka o niej i jej rzekomym zachowaniu, aż mnie ściskało w środku. To, że znając prawdę nie miałam wpływu na to, co autor napisał sobie do gazety, a w co ludzie od razu zaczęli wierzyć.

Jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało. Dzięki tobie stałem się całością.

Niestety z książką można powiedzieć, że jak na mnie to się sporo męczyłam. Nie zmienia to jednak faktu, że jestem zadowolona z lektury. Na swój sposób to było naprawdę ciekawe i nawet mnie wciągnęło. Nie uważam mimo to, że jest to najlepsza historia autorki. Zdecydowanie lepszy był Najmroczniejszy sekret, który miałam okazję przeczytać w wakacje.
Cóż, mimo wszystko zachęcam Was do sięgnięcie, może będziecie zadowoleni bardziej niż ja.

Moja ocena:

8/10 (bardzo dobra)