"Kto porwał Daisy Mason?" Cara Hunter

Tytuł: Kto porwał Daisy Mason?

Autor: Cara Hunter

Tom/seria: Detektyw Adam Fawley (tom 1)

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 3 października 2018

Ilość stron: 400

Gatunek: kryminał

Ocena: 10/10

Ośmioletnia Daisy Mason znika z domu w czasie sąsiedzkiej zabawy na przedmieściach Oxfordu. Policja bezskutecznie poszukuje kogoś, kto widziałby cokolwiek z całego zajścia. Czy obca osoba byłaby w stanie porwać dziewczynkę nie zostawiając po sobie żadnego śladu?

Gdy do akcji wkracza detektyw Adam Fawley, jego podejrzenia w pierwszej kolejności kierują się w stronę rodziny porwanej dziewczynki. Rodzice Daisy ewidentnie ukrywają jakąś tajemnicę, a jej cichy i wycofany braciszek zdaje się wiedzieć coś, o czym nie chce jednak mówić.

Fawley wie, że przy większości zaginięć sprawcą jest ktoś dobrze znany ofierze. Z każdą kolejną godziną szanse na znalezienie Daisy maleją. Czy detektywowi uda się przebić przez gąszcz rodzinnych kłamstw i odnaleźć dziewczynkę, zanim będzie za późno? A może tym razem statystyka się myli?

~lubimyczytac.pl

Kto nie zwróciłby uwagi na taką cudowną okładkę? Okładkowe sroki, jak ja, byłyby zachwycone, a najlepsze, że treść okazała się jeszcze lepsza. I tak- to jest możliwe! Dawno nie czytałam tak wciągającego i poruszającego kryminału. Coś wspaniałego.

Sądziłam, że po tylu już przeczytanych mrocznych historiach nic nie będzie mnie w stanie zaskoczyć, ale grubo się myliłam. Cała fabuła opiera się na rozwiązaniu zagadki zniknięcia Daisy, ośmioletniej dziewczynki. Podczas przyjęcia zorganizowanego przez jej rodziców, na którym to ostatnio była ona widziana, najwidoczniej ktoś porwał dziewczynkę. Akcja od samego początku ma sprawne tempo i ciężko było się oderwać. Czytelnik wczuwa się w rolę detektywa, samemu próbując rozwikłać zagadkę i nie pominąć żadnego istotnego szczegółu. A kiedy już jesteś pewny kto jest sprawcą, wszystko wywraca się do góry nogami. Niesamowicie autorka potrafiła mieszać w głowie. Co tsm się działo to aż ciężko wyrazić mi słowami, ile emocji, ile podejrzeń. Przerobiłam w głowie każdy scenariusz, ale co chwila ukazywały się nowe, wstrząsające wiadomości i poszlaki. Cała fabuła była rozbudowana, ale wszystko łączyło się w idealną całość, gdzie powoli, krok po kroku, każdy element wskakiwał na swoje miejsce. Naprawdę, dawno nie miałam okazji czytać czegoś tak dobrego. Pod względem fabuły nie mam nic do zarzucenia, a wręcz przeciwnie- jestem nią mocno zauroczona. Takich kryminałów powinno być zdecydowanie więcej!

Bardzo zaskoczyło mnie to, że główny bohater, czyli osoba prowadząca dochodzenie w sprawie Daisy, był tak mało opisany. Może inaczej: o nim samym było niewiele, jedynie jedna ciekawa sprawa z przeszłości. Sama nie wiem jak się z tym czuję. Zazwyczaj przeszkadza mi kiedy autor skupia się bardziej na problemach detektywa niż na samym śledztwie, ale kiedy po raz pierwszy otrzymałam coś innego, czułam się dziwnie. Nie mówię jednak, że było to coś złego. Dzięki temu książka prkatycznie w całości poświęcona jest sprawie Daisy, a czytelnik ani trochę nie czuje się tym przytłoczony więc w gruncie rzeczy był to dobry zabieg. Jeżeli chodzi o samych bohaterów to było ich sporo, jal to bywa w kryminałach. Najbardziej skupić powinniśmy się na rodzicach Daisy bo to oni zostali napiętnowani przez społeczeństwo zaraz po zaginięciu dziecka. Wcale się temu nie dziwię ponieważ autorka pokazała nam obraz rodziny upośledzonej. Upośledzonej w sensie uczuciowo. Chyba każdy z członków pogubił się gdzieś po drodze, a w momencie kiedy ich poznajemy, ciężko jest zapałać do nich sympatią. Matka, Sharon, to kobieta, która nie zasługuje na miano matki. Jej postawa budzi odrazę, a swoimi czynami i chorymi podejrzeniami odpycha każdego. Żal mi osób, które za wszelką cenę muszą być w centrum uwagi, nawet kiedy od dawna nie wiedzą już co się dzieje z ich życiem, a ona właśnie taka była. Jej mąż to facet na równym jej poziomie. Pod maską dobrej rodziny oboje stworzyli sobie swój własny koszmar, z którego nie potrafią już się wyrwać. Każdy ma swoje tajemnice, a żale i podejrzenia musiały doprowadzić do tego co się w końcu wydarzyło.

Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu. Czytało mi się bardzo szybko i ciężko było się oderwać nawet w chwilach zwykłych rozmów niedotyczących dochodzenia. Bawiłam się znakomicie, a książka okazała się wielkim sukcesem. Fabuła... brak mi słów, żeby udowodnić wam jak dobre to było. Tyle się działo, wielu podejrzanych, co chwila nowe dowody. Jednocześnie nadal utrzymanie to na poziomie i nie znalazłam jednego momentu, w którym mogłabym się nudzić. W zakończenie? Spodziewałam się wielu rzeczy, ale to co otrzymałam wbiło mnie w fotel. Dosłownie. Dontej pory nie wierzę, że pani Hunter potrafiła stworzyć coś tak dobrego, jednocześnie wciąż trzymajacego się kupy. To było po prostu niesamowite.

Kto porwał Daisy Mason? okazała się wspaniałą i niezwykle wciągająca lekturą, którą trzeba przeczytać za jednym podejściem. Nie da się od niej odejść, a emocje, które towarzyszą nam podczas czytania pozostają z nami na wiele dłużej po skończeniu. Wspaniała i przerażająca za razem historia. Pełna tajemnic, zagadek i problemów, które tylko wydaje Ci się, że potrafisz rozwiązać. Zakończenie pokaże jak bardzo się pomyliłeś. Zresztą nie tylko ty. Naprawdę polecam!

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia.