#141 "Angelfall. Opowieść Penryn o końcu świata" Susan Ee

Tytuł: Angelfall. Opowieść Penryn o końcu świata

Autor: Susan Ee

Tom/seria: Opowieść Penryn o końcu świata (tom 1)

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 17 kwietnia 2013
Ilość stron: 316

Kategoria: fantastyka, fantasy, science fiction

Zarys fabuły

Ostatnio uznałam, że pisząc swoje recenzje bardzo mało wspomiam o samej książce, skupiam się praktycznie na swoich odczuciach. Uważam, że tak być nie może i od teraz każdy post tego typu zaczynać będę od tego podtytułu. Oczywiście nie będzie on zazwyczaj tak długi jak dzisiaj, ale na pewno nakreślę o czym mniej więcej mamy mowę w danej książce i jak realizacja tego pomysłu wypadła. Tak więc zacznijmy właściwą część. Penryn to nastolatka, która o normalnym życiu może już zapomnieć. Jej świat legł w gruzach w przenośni i dosłownie, kiedy na Ziemię zlatują anioły. Jak to? Przecież anioły to stworzenia boskie, które kojarzą się nam z pomocą i ciepłem. Ale co jeśli chcą one przejąć kontrolę nad naszą planetą? Penryn nie zna ich zamiarów, ale za wszelką cenę chcę ochronić siebie i swoją rodzinę. Malutką siostrzyczkę, która porusza się na wózku inwalidzkim i matkę chorującą na schizofrenię, co w świecie bez leków może skończyć się bardzo różnie. Wszystko układa się względnie dobrze, o ile można tak uznać w postapokaliptycznym świecie, dopóki drogi rodzinie nie zastępuje grupa aniołów. Kiedy siostra Penryn zostaje porwana, a matka znika bez śladu, dziewczyna zmuszona jest samotnie stawić czoła okropnemu światu i ruszyć na poszukiwania Paige. Niespodziewanie tylko jej towarzyszem staje się bardzo uwodzicielski anioł...

Historia lubi się powtarzać

Na wzmiankę o tej serii natknęłam się wczoraj. Nabrałam takiej ochoty na powrót do niej, że rzuciłam wszystko i już po kilku godzinach czytania, niestety, mam tom pierwszy za sobą. Tak, dobrze widzicie. Tę historię znam już na wylot, a mimo to nie bałam się sięgnąć po nią ponownie. Oczywiście miałam gdzieś tam z tyłu głowy lęk, że tak jak kilka ostatnich tytułów, powrót może okazać się porażką, ale na szczęście okazało się wręcz odwrotnie. Mimo iż znałam cały przebieg historii i wiedziałam co wydarzy się za moment i tak miałam niezły ubaw, a oderwać się wręcz nie mogłam. Autorka po prostu wbiła się idealnie w moje gusta. Wszelkie katastrofy i postapokaliptyczne światy gdzie bohater musi walczyć o przetrwanie to coś co wprost uwielbiam. A niesamowite anioły w tle tylko dodawały uroku. Kochani, nic dodać, nic ująć: po prostu cudeńko!

Anioł i nastolatka

Takie zestawienie mogłoby wydawać się dziwne, ale biorąc pod uwagę ilość przeczytanych przeze mnie książek i wątki jakich się w nich naczytałam, raczej już nic mnie nie zadziwi. Raffe to anioł z wieloma tajemnicami, które licznie poznajemy już w pierwszej części serii. Ma uwodzicielski uśmiech i niesamowitą urodę, ale to co w nim najbardziej przyciąga to cięty język. Nie jest to język przemądrzałego mężczyzny, a chłopaka, który wie, co i w jakim momencie powiedzieć, żeby zmiękły ci kolana czy żeby skutecznie cię zawstydzić. Ja swoje serce oddałam mu już dawno temu, a dziś moja miłość do niego ponownie odżyła.
Penryn natomiast nie jest dziewczyną jakich wiele. Nosi na barkach wielki ciężar, ale nie poddaje się i chroni swoją rodzinę, która zdecydowanie do przeciętnych nie należy. Kiedy jej siostra zostaje zabrana przez anioły (nie jest to żaden spojler) robi wszystko, aby ją odnaleźć. Nie patrzy na konsekwencje, ale po trupach dąży do celu. Co w niej bardzo fajnego to to, że nie obawiała się postawić potworom, a jej niektóre plany były po prostu genialne. I w tym "normalnym" znaczeniu i tym humorystycznym.

Podsumowując

Dzisiaj wydaje mi się, że rozpisałam się całkiem przyzwoicie i wierzcie mi, że o tej książce mogłabym pisać godzinami. Ograniczę się co prawda do tomu pierwszego, ale tutaj na pewno też nie oszczędzę słów. Musicie wiedzieć, że z całego serca pokochałam tę serię za pierwszym razem, a teraz tylko ta miłość urosła. Mimo tematu jaki porusza (świat podczas zagłady) jest to przecudowna historia. Emocji w niej nie brakuje, autorka oferuje nam ich pełen wachlarz. Od szczęścia i śmiechu do rozpaczy i przerażenia. Brakuje mi słów, żeby opisać jak bardzo jestem zadowolona do powrotu tej serii. Z całego serca polecam! Jestem pewna, że pochłoniecie ją w jedną noc i nie będziecie mogli się oderwać do samego końca tak samo jak ja!

"- Jak ci na imię? - pyta przywódca. (...)

- Przyjaciele nazywają mnie Gniew - odpowiada poza kolejnością Raffe. - A wrogowie mówią do mnie Błagam Miej Litość. A tobie jak na imię, wojaku?"

"Wszystkie uczucia wpycham do sejfu i zatrzaskuję za nimi grube, trzymetrowe drzwi - na wypadek, gdyby któremuś zachciało się wydostać."

★★★★★