"Księga kłamstw" Teri Terry

Tytuł: Księga kłamstw

Autor: Teri Terry

Tom/seria: ---

Wydawnictwo: Młody Book

Data wydania: 10 maja 2017

Ilość stron: 392

Gatunek: literatura młodzieżowa

Ocena: 9/10

Na pogrzebie matki Quinn dokonuje niewiarygodnego odkrycia. Ma siostrę bliźniaczkę, Piper, podobną do niej jak dwie krople wody. Ale dlaczego siostry zostały rozdzielone? Dlaczego Piper mieszkała z rodzicami w pięknym domu, podczas gdy Quinn, niczym niebezpieczne zwierzę, zamknięto u babci w Dartmoor?
Przed siostrami stopniowo odkrywa się mroczna przepowiednia. Z czasem staje się jasne, że jedna z nich kłamie.

~lubimyczytac.pl

Na początku roku poznałam książkę Zresetowana tej autorki i nie przypadła mi ona zbyt mocno do gustu. Sceptycznie zatem podeszłam i do tego tytułu gdzie dodatkowo nie często sięgam po ten gatunek ( bo do końca młodzieżówka to to nie jest). Ale że w bibliotece za dużego wyboru nie było, to wzięłam i wiecie co? Nie żałuję!

Piper i Quinn to bliźniaczki, które nie mają pojęcia o istnieniu tej drugiej (tak przynajmniej twierdzą), a dowiadują się o tym na pogrzebie matki. To właśnie wtedy zaczyna się cała akcja i historia tej dwójki. Już od samego początku można poczuć dreszczyk emocji, kiedy dziewczyny ukrywają się na zmianę bądź zamieniają rolami. To wtedy wychodzi na jaw, że bliźniaczki nie należą do zwyczajnej rodziny, a od pokoleń ciąży nad nimi klątwa. Jak wielka i mroczna nie dowiecie się ode mnie, ale za to jaka ciekawa. Równie ciekawa co wątki do niej dodawane: rodzinne tajemnice, kłótnie i spory. A na koniec najwazniejsze: która z dziewczyn jest tą o mrocznym charakterze? No nie ukrywam, że bardzo wciągnęła mnie ta historia pod każdym względem. Może rozczarowało mnie leciutko zakończenie, ale pod względem całości jestem w stanie przymknąć na to oko. Fabule nie mam nic do zażucenia- była mega!

O bohaterach słów kilka. Piper nie polubiłam od samego początku. Chociaż była identyczna jak Quinn to różniły się bardzo charakterem. Piper tak bardzo mąciła, była aż nadto dociekliwy i chyba to tak mi się w niej nie spodobało. Quinn natomiast była raczej bierna i na wszystko się zgadzała, co znowu nie stawia jej w najlepszym świetle, ale lepszym niż siostrę. Najbardziej zapamietałam ich babcię- kobietę starą i mądrą, która chociaż ogromnie surowa, to dbała o dobro wnuczek. A ja zrozumiałam to dopiero pod koniec. Żałuję, że poświęcono jej tak mało w książce (tak naprawdę było tego całkiem dużo, ale dla mnie to i tak za mało) podobnie jak Zakowi, chłopakowi jednej z sióstr. Był w porządku, ale jednak mnie irytował. Czym? Nie mam pojęcia, ale momentami chciałam po prostu, żeby zniknął.

I tak oto dochodzimy do końca tej jakże długiej i wyczerpującej recenzji. Tak naprawdę uważam, że nie ma co pisać na siłę więcej. Co chciałam wam przekazać przekazałam, a chętni na pewno się jacyś znajdą. Styl autorki podobny mam wrażenie, ale temat podpadł mi zdecydowanie bardziej. Czytało się bardzo szybko i przyjemnie, szkoda że nie ma kontynuacji i dokładniejszego zakończenia.

Księga kłamstw okazała się zaskakująco dobrą lekturą na wieczór. Pełna emocji, zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych, zagadek i tajemnic. Jednocześnie uczy i zmusza do refleksji, a zakończenie każe ci zastanowić się nad ciągiem dalszym tej historii.