#76 "Bez szans" Mia Sheridan

W upadającym górskim miasteczku Kyland i Ten zakochują się w sobie wbrew rozsądkowi i na przekór surowej rzeczywistości. 

Kyland marzy tylko o tym, by przetrwać. Zaciska zęby i robi wszystko, by nie pokonała go bieda i samotność. Nie szuka miłości. Nie zamierza też oglądać się za siebie, gdy uda mu się wyrwać z piekła, w którym przyszło mu dorastać. Dla Ten codzienność to nieustanna walka o własną godność. Zmagania z chorobą matki i ludzką nieprzychylnością wymagają od niej wyjątkowej siły. Oboje rywalizują o bilet do lepszego życia, który może otrzymać tylko jedno z nich. Ktoś odejdzie, ktoś zostanie. Czy po latach zdołają spojrzeć sobie w oczy, jeśli poświęcą miłość dla przetrwania?

Krótko o fabule 

Czytałam już dwie książki tej autorki i bardzo przypadły mi one do gustu pomimo schematu i słodkości. W tym przypadku nie mogę napisać niczego o schematyczności bo tyle razy ile zostałam zaskoczona tak chyba w żadnej książce się to nie stało. Cały wątek o biedzie był bardzo ciekawie opisany, dzięki czemu naprawdę mogłam się wczuć w sytuację Ten i Kylanda. Muszę też zaznaczyć, że tak naprawdę chyba nigdzie nie udało mi się spotkać z tego typu pomysłem więc jak na pierwszy raz naprawdę jestem zadowolona. Niestety tym razem autorka nie powaliła mnie na łopatki, zdecydowanie za dużo słodkości zwłaszcza na sam koniec gdzie po prostu aż nie chciało się kończyć. W tak młodym wieku i po tak krótkim czasie znajomość według mnie wręcz nie realne są takie poświęcenia jakich oni dla siebie dokonali, ale co ja tam wiem. Aczkolwiek to właśnie tym wątkiem autorka u mnie zaminusowała bo wolę czytać coś bardziej realnego.

Styl

Styl autorki nie zaskoczył mnie niczym nowym. Nadal utrzymuje się na wysokim poziomie i bardzo przyjemnie czyta się całość. Idealnie oddaje ona sens i klimat, dzięki czemu odrywam się od rzeczywistości i pochłaniam jej książki w parę godzin, tak ciężko jest się oderwać.

Bohaterowie 

Jak zazwyczaj zakochuje się w męskiej części tak tym razem mimo ślicznej okładki szału nie było. A wszystko przez jedno głupie zdanie Kylanda. W momencie, którym je przeczytałam doznałam takiego szoku jak nigdy. Przez kolejne kilkadziesiąt stron to przeżywałam, a złość nawet po wyjaśnieniu sprawy mi nie minęła. Zmarnowali przez to tyle czasu! Brr... Poza tym Kyland zdecydowanie był za słodki, a ja wolę te czarne charaktery więc po raz kolejny szału nie było. Co do Ten to trudno jest mi się wypowiedzieć chociaż zdecydowana większość historii opowiadana była z jej perspektywy. Chyba nie wyrobiłam sobie o niej konkretnego zdania. Momentami ją lubiłam, a zaraz potem mnie irytowała.

Podsumowując 

Koniec końców jestem bardzo zadowolona z przeczytania. Bardzo lubię twórczość tej autorki i ta historia również od tego nie odstaje aczkolwiek było w niej zdecydowanie za dużo słodkości. Teraz chyba po prostu nie mam na nią ochoty i dlatego ocena jest jaka jest. Chętnych do przeczytania mimo to gorąco zachęcam, naprawdę warto poznać pióro pani Sheridan!

Moja ocena:

7/10