"Kropla nadziei" Katarzyna Michalak

Tytuł: Kropla nadziei

Autor: Katarzyna Michalak

Tom/seria: Seria mazurska (tom 3)

Wydawnictwo: Znak Literanova

Data wydania: 18 czerwca 2018

Ilość stron: 320

Gatunek: literatura współczesna

Ocena: 8/10

Tragiczne wydarzenia ostatnich tygodni sprawiły, że świat Mateusza, Siergieja i Nataniela legł w gruzach, a w ich sercach zapanowała rozpacz. Senna, urocza mazurska wioska, stała się świadkiem najtrudniejszych chwil w ich życiu. Czy Siergiej będzie w stanie pogodzić się z odejściem tej, której zaufanie i miłość z tak wielkim trudem odzyskał? Czy Mateusz na nowo odnajdzie sens istnienia? A Nataniel? Czy i dla niego wreszcie wzejdzie słońce?

~lubimyczytac.pl

Od dawna już miałam ochotę na twórczość tej autorki. Wiele naczytałam się zachwytów pod jej adresem i w końcu się skusiłam. Nie żałuję, inne jej książki już czekają w kolejce, jednak to Kropla nadziei jako pierwsza trafiła pod ostrzał. Szkoda tylko, że za późno zorientowałam się iż tą przygodę czytelniczą zaczynam od trzeciego i tomu.

Mimo iż zaczęłam właśnie od tej części to nie żałuję. Widziałam oczywiście jak wiele mnie ominęło, ile przygód już miało miejsce, ale wszystko to utwierdziło mnie tylko w przekonaniu, że chciałabym poznać poprzednie losy bohaterów. Skupmy się jednak na fabule Kropli nadziei, którą miałam okazję przeczytać. Trudno będzie cokolwiek napisać, nie zdradzając szczegółów, nie spojlerując. Ujmę więc to szczególikowo i konkretnie. Fabuła była ciekawa i z pewnością była dopełnieniem trylogii. To po prostu się czuło. Mieliśmy możliwość spędzić czas w małym miasteczku, wsi, ale o niej w tej części zbyt wiele nie było. Autorka skupiła się bardziej na relacjach międzyludzkich i odbudowie swoich uczuć, samego siebie po ciężkich przeżyciach, które spadły na bohaterów. Zrozumienie pewnych kwestii nie zawsze jest łatwe i przyjemne, co pani Michalak szczególnie nam pokazała. Również zwrócono uwagę na to, że życie podkładka człowiekowi kłody pod nogi w najmniej oczekiwanym momencie, ale dobro zawsze zwycięży. I chociaż przez zakończenie słodkość wysypywała mi się uszami, to całość oceniam bardzo dobrze pod względem fabuły. Tak jak wspominałam, jestem ciekawa akcji z poprzednich części, które swoją drogą na święta zamierzam sobie samej podarować.

Głównym bohaterem był Nataniel, mężczyzna srogo potraktowany przez los. Ciężko było mi się z nim zżyć, gdyż w tej części poznałam go jako zrozpaczonego i zimnego, pustego człowieka. Złamanego przez ogrom cierpienia. Dlatego też moja ocena jego postaci w żaden sposób nie byłaby subiektywna więc powstrzymam się od szczegółowych opinii na temat każdego z bohaterów. Oczywiście do każdego dołączone zostaną już jakieś uczucia, ale chyba dopiero po przeczytaniu całości będę w stanie dodać coś więcej. Na chwilę obecną mogę tylko dodać, że każda postać była wyrazista i wnosiła coś do książki. Jednych polubiłam bardziej, innych mniej. Jako całość jednak, okazali się być zgraną i porządnie wykreowaną grupą, której obecność była po prostu obowiązkowa. Każdego z nich, co pokazuje, że autorka przemyślała i dopięła wszystko na ostatni guzik.

Nie ukrywam, że z początku ciężko było mi wkręcić się w ten tytuł. Nieznajomość postaci i ich sytuacji bardzo utrudniała mi czytanie, ale dałam radę. Mało tego, uznałam, że muszę poznać wcześniejsze części. Spodobało mi się pióro autorki i jej przyjemny styl. Lekkość w pisaniu się wyczuwa, a ja sama mam wrażenie, że pani Michalak ma jeszcze sporo do zaoferowania czytelnikowi i liczę, że odnajdę to w dwóch wcześniejszych tomach.

Kropla nadziei okazała się przyjemną i lekką w czytaniu lekturą, z wieloma prawdziwymi i bolesnymi sytuacjami. Złamano mi serce, nie raz czułam, że nie wytrzymam z bezsilności. Emocji zdecydowanie nie brakowało. Żałuję, że tak szybko przeczytałam, ale pocieszam się, że w moim przypadku to jeszcze nie koniec.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.