"Pisarka" Katarzyna Michalak

Tytuł: Pisarka

Autor: Katarzyna Michalak

Tom/seria: ?

Wydawnictwo: Wydawnictwo WM

Data wydania: 30 stycznia 2019

Ilość stron: 320

Gatunek: literatura piękna

Ocena: 9/10

Słowa mogą niszczyć, ale mogą też ocalić. Oto historia Pisarki, która spośród tysięcy słów wybiera te najpiękniejsze, by je splatać w niezapomniane historie. To również opowieść o dwojgu młodych ludziach, Weronice i Wiktorze, którzy mają tylko siebie, pragną jedynie poczucia bezpieczeństwa i prawa do miłości. Czy mogą zwyciężyć w nierównej walce z losem?

~lubimyczytac.pl

Do tej pory poznałam tylko jedną książkę autorstwa pani Michalak i chociaż wtedy oceniłam ją niezwykle wysoko, po upływie czasu doszłam do wniosku, że tytuł ten nie zasłużył na to. Obawiałam się dlatego sięgnięcia po najnowszą historię pani Katarzyny, znowu przesłodzonych relacji i postaci. Jakże się jednak pomyliłam! Chociaż i tym razem nie było idealnie, to nie mogłam się oderwać, a to już coś!

Przez cały czas zastanawiałam się, czy opisane wydarzenia dotyczą autorki. Ta, skutecznie zaznaczyła na początku, że opisane wątki miały miejsce w życiu realnym, co niewątpliwie wpłynęło korzystnie na czytelnika i jego zainteresowanie tytułem. Sama jednak fabuła była niezwykle wciągająca i ciekawa. Chociaż drażniło mnie, że tyle nieszczęść może spaść na jedną osobę, miałam wrażenie, że jest to praktycznie niemożliwe, to i tak nie mogłam się oderwać. Losy z początku dwojga małych i bezbronnych dzieci, poruszyły mnie dogłębnie. Niesprawiedliwość i okrucieństwo, na które nie miałam wpływu doprowadzały mnie do furii, jednocześnie stale trwałam w lęku, co też znowu może się im przydarzyć. Emocji mi tutaj nie zabrakło, ciągle coś się działo. I chociaż tempo akcji stale miało szybkie tempo i na nudę nie można było narzekać, to nie mogę napisać, że autorka przesadziła. Być może kilka nieszczęśliwych zdarzeń mniej byłoby bardziej realnie, ale najwidoczniej ktoś musiał przeżyć to wszystko naprawdę więc nie będę narzekać. Grunt, że jestem pod wielkim wrażeniem.

Nie mogę również napisać zbyt wielu negatywnych rzeczy na temat bohaterów. Chociaż nie zawsze popierałam ich zachowanie, a czasami miałam ochotę rozerwać ich na strzępy, byłam w stanie ich zrozumieć. Bo cóż o życiu mogą wiedzieć nastoletnie jeszcze dzieci, tak okrutnie potraktowane przez los? Każdy bohater został wykreowany w konkretny sposób, w konkretnym celu, tak aby całość okazała się strzałem w dziesiątkę. Przerażający rodzice, których zachowania nie sposób wytłumaczyć i opisać oraz dla zrównoważenia kochająca babcia, która chce zawalczyć o wnuczkę. Tylko czy na to nie jest już za późno? Czy niewinne dziecko od tylu lat zatruwane jakże okropnymi uwagami rodziców, będzie w stanie kiedykolwiek uciec od nich? Czy kiedykolwiek uwierzy w swoją wartość po tylu obelgach? Niezwykle chwytająca za serce opowieść, od której (powtarzam się) ciężko się oderwać. Mnie zwaliła z nóg i nic więcej nie muszę chyba dodawać.

Cieszę się ogromnie, że miałam okazję przeczytać ten tytuł. Poruszył moje serce i z pewnością na długo w nim pozostanie. Historia Weroniki i Wiktora zasługuje na rozgłos, bo jej początek niestety zdarza się w zbyt wielu domach. Autorka idealnie pokazała nie tyle otaczający pokrzywdzone dzieci świat, co ich samych i to, jaki wpływ na nich miało wychowanie w takich warunkach. Mało tego pani Michalak postawiła na prawdę i nie szczędziła opisów kar, czy przemocy słownej. Nie słodziła, czym zdecydowanie mnie do siebie przyciągnęła. Czekam na więcej, potrzebuję dalszej opowieści o losach tych dwojga!

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu.