Mroczna bohaterka- Abigail Gibbs

Tytuł: Mroczna bohaterka. Kolacja z wampirem

Autor: Abigail Gibbs

Tom/seria: Mroczna bohaterka (tom 1)

Wydawnictwo: Muza

Data wydania: 23 października 2013

Ilość stron: 560

Kategoria: fantastyka, fantasy, science fiction

Zarys fabuły

Violet to zwykła nastolatka, która nie wierzy w nadprzyrodzone istoty. Kiedy zostaje świadkiem brutalnego morderstwa i zostaje porwana przez niecodzienne istoty, jej życie zostaje wywrócone do góry nogami. Świat wampirów i magii zaczyna się dla niej otwierać, a przystojny książkę i nadchodząca przepowiednia, nie wróżą nic dobrego.

Brakowało mi tego

Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam coś o wampirach, wilkołakach i innych takich. Szczerze mi tego brakowało, ale niestety nie udało mi się trafić na książkę, która na nowo rozpaliłaby mój zapał do czytania tego gatunku. Po wielu miesiącach leżenia na półce Mroczna bohaterka znalazła miejsce w moim napiętym grafiku książkowym. I chociaż czytało mi się bardzo długo, toie żałuję. Fabuła jak na tego typu literaturę, muszę przyznać, że była całkiem ciekawa i oryginalna. Owszem, pojawiło się wiele schematów, ale autorka wplotła w nie sporo nowości i wątków odbiegających od normy. Niestety okazało się, że niektóre z tych wątków zamiast dodawać uroku całej historii, to wręcz zanudzały czytelnika i sprawiały, że momentami miałam ochotę rzucić książką o ścianę.

Violet- bohaterka, którą ciężko ocenić

Do tej pory mam problem z oceną głównej bohaterki. Tyle myśli przebiega mi przez głowę: nijaka, bezczelna, odważna, schematyczna. Wszystkiego po trochu i znajdę zarówno wiele wad jak i zalet. Denerwowała mnie niemiłosiernie, zarzekała się o jedno, a niedługo zupełnie odmieniało jej się zdanie. Buntowała się i wychylała przed szereg wielce odważna, a kiedy przychodziło co do czego połykała łzy porażki i strachu. Była zmienna w uczuciach, a pod koniec to ja sama nie wiedziałam już czego ona oczekuje i czego tak naprawdę chce. Potrafię ją zrozumieć, jednak mam wrażenie, że to wina autorki bo całość jakby mi się zlała. Momentami nie widziałam sensu tej historii, czułam, że każda kolejna strona jest tylko po to, żeby cokolwiek się działo. A relacja Violet z księciem? Bardzo specyficzna bo na początku miało się wrażenie, że to wcale nie z nim bohaterka nawiąże bliższy kontakt. A gdy doszło co do czego, zarówno ona jak i chłopak wydali mi się w tym wszystkim bardzo nijacy. Bez własnego zdania i co będzie to będzie.

Moje odczucia i podsumowanie

Jestem mocno zawiedziona. Czułam, że będzie to wciągająca lektura i z niecierpliwością sięgnę po kolejną część. Jak się okazało było po prostu dobrze. Nie tragicznie, ale i nie rewelacyjnie. Ot, historia jakich już wiele. Napisałabym, że idealna na luźny wieczór, ale nie. Wszystko mi się zlało, jakby nie było większego sensu. Wiele wątków było tu uważam niepotrzebnych, zajęły wiele stron, a nic nie wyniosły do historii. Z drugiej strony końcówka i odkrywanie przepowiedni naprawdę mnie zaciekawiło więc ciężki mi ocenić jednoznacznie tę część. Sądzę, że kontynuacja może być o wiele ciekawsza, ale nie czuję narazie potrzeby jej poznania. Niemniej jednak książki wam nie odradzam. Fani tego gatunku może zachwyceni nie będą, ale na pewno się też nie zawiodą.

★★★☆☆