#131 "Bez uczuć" Mia Sheridan

Tytuł: Bez uczuć 

Autor: Mia Sheridan 

Tom/seria: ---

Wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte 

Data wydania:  2017

Ilość stron: 360

Opis:

Nieszczęśliwa miłość do Lydii odebrała Broganowi wszystko. Ciężko zraniony staje się wyrachowany i skupia się na swoim biznesie i na zemście. Bo miłość wcale nie jest cierpliwa ani łaskawa.
Życie Lydii wyglądało kiedyś zupełnie inaczej – była bogata, bezpieczna i kochana. Teraz fortuna się od niej odwróciła. Rodzinna firma znalazła się na skraju bankructwa, lecz Lydia zrobi wszytko, by ją uratować. Gdy na jaw stopniowo wychodzą tajemnice jej bliskich, dziewczyna odkrywa, że niebezpieczeństwo może grozić także jej. Nie przypuszcza jednak, że największy cios padnie z najmniej spodziewanej strony...
Czy w sercach Lydii i Brogana na nowo zakwitnie miłość, chociaż wybrali życie bez uczuć?

Styl pani Sheridan polubiłam już od pierwszego spotkania, a każda jej kolejna historia urzekała mnie jeszcze bardziej niż poprzednia. Nie wiem co takiego ma w sobie autorka, ale sprawia, że zapominam o całej rzeczywistości i bardzo wczuwam się w sytuacje bohaterów. Do tej pory nie zawiodłam się ani razu na niej dlatego też sięgnęłam po jej najnowszy tytuł. Jak było tym razem? Zapraszam do czytania dalej.

(...)Oby nie zdarzało wam się upaść, kraść, oszukiwać ani upijać. Jeśli już musicie upaść, padajcie sobie w objęcia. Jeśli musicie kraść, kradnijcie sobie pocałunki. Jeśli musicie oszukiwać, oszukujcie śmierć. A jeśli musicie pić, pijcie z przyjaciółmi(...).

Fabuła książek pani Sheridan zawsze jest dość specyficzna i na pewno nie banalna. Z takimi wątkami spotykam się po raz pierwszy za co bardzo ją podziwiam. Tym razem nie było inaczej i w tej kwestii nie czuję się zawiedziona. Oczywiście wątki poboczne były dość pospolite i łatwo można było się ich domyślić, ale jednak czytało się naprawdę przyjemnie. Osobiście uważam, że autorka tym razem wplotła trochę za dużo dramatów, obyłoby się jak dla mnie bez połowy z nich, ale nie narzekam. Dzięki temu mogłam dłużej pobyć w tym świecie.

Czasem wybaczenie oznacza pozostawienie przeszłości za sobą.

Bohaterowie byli dość specyficzni. Sama nie wiem co o nich sądzić. Czytając prolog byłam bardzo negatywnie nastawiona do głównej bohaterki, ale z każdym kolejnym rozdziałem zaczynałam zapominać o urazie do niej. Stało się tak, że zobaczyłam jej dobre serce i czyste intencje, ale momentami było to tak słodkie, że wątpiłam, aby w życiu realnym było stać ją na takie bezinteresowne czyny tylko z dobroci serca. Natomiast z Broganem było zupełnie odwrotnie. Najpierw było mi go żal, a potem zaczęłam go nie lubić. I co zyskał trochę mojej sympatii zaraz ją tracił swoimi czynami. Nie umiem postawić się na ich miejscu i nawet nie chcę, ich historia jest zbyt skomplikowana.

Pokaż mi osobę, której nie obchodzi, co inni o niej myślą, a ja Ci powiem, że jest bardzo samotna. Sęk w tym, by wiedzieć, czyja opinia się liczy.

Jeżeli chodzi o styl autorki to nie narzekam. Książka jest napisana na tym samym poziomie co pozostałe, to chyba po prostu bohaterowie mi nie przypadli do gustu i dlatego uważam, że to jej najsłabsza historia.
Mimo wszystko jak najbardziej polecam Wam sięgnąć. Czyta się szybko i wbrew pozorom i trudnym wątkom naprawdę przyjemnie. Można się wczuć i mimo wszystko ciężko zakończyć tę momentami przesłodzoną historię.

Moja ocena:

7/10 (dobra)

Kochani, dziękuję za 40 000 wyświetleń ❤❤