"Gałęziste" Artur Urbanowicz (nowe wydanie)

Tytuł: Gałęziste

Autor: Artur Urbanowicz

Seria/tom: ---

Wydawnictwo: Wydawnictwo Vesper

Data wydania: 23 listopada 2019

Ilość stron: 475

Gatunek: horror

Ocena: 10/10

Nie wierz w nic, co widzisz, słyszysz… i w co do tej pory wierzyłeś.

Jest taki dom, w którym nie chciałbyś spędzić nocy. Z jakiegoś powodu ciemność w nim jest inna. Jeszcze bardziej złowroga niż gdziekolwiek indziej.

Jest takie jezioro, w którym mieszkają nieumarli. Ich przewaga nad Tobą jest prosta – oni nie potrzebują nabierać powietrza.

Jest taki demon, o którym wolałbyś nie wiedzieć. Niematerialne uosobienie zła, przed którym nie sposób uciec.

Jest takie miejsce, w którym znajdziesz ten dom. Miejsce, które skrywa też to jezioro, miejsce, w którym ten demon był od zawsze. To las. Las, w którym za nic w świecie nie chciałbyś się zgubić. Kiedy już raz do niego wejdziesz, nie pozwoli Ci wyjść.

Jest taka historia, której nie chciałbyś poznać. Opowieść, która Cię zaintryguje, zaskoczy i przerazi do szpiku kości. Powieść grozy na baśniowych ziemiach Suwalszczyzny, z zaskakującym zakończeniem godnym mistrzów gatunku. 

Odważysz się?

~lubimyczytac.pl

Nie jest tajemnicą, że swego czasu zakochałam się w twórczości pana Urbanowicza. Moja przygoda z Jego książkami rozpoczęła się właśnie od Gałęziste, zatem informacja o wznowieniu i ulepszeniu tego tytułu była dla mnie przemiłą niespodzianką. Sięgnęłam w ciemno i się nie zawiodłam. Po raz kolejny jestem bardzo mile zaskoczona.

Tomek i Karolina wyjeżdżają na święta i zatrzymują się po kilku niedogodnosciach w domu Prusów. Już pierwsze chwile tam naznaczone są dziwnymi sytuacjami i zjawiskami, które ciężko wytłumaczyć. Po raz kolejny autor stworzył niepowtarzalny świat i atmosferę, przy której przechodziły mnie ciarki, a jednocześnie nie chciałam odłożyć książki. Fabuła była dosyć rozbudowana i ciągle coś się działo, jednak nie odczuwałam przesady, wręcz momentami niedosyt. Budowanie napięcia pan Artur opanował do perfekcji. Chwila moment i czytelnik jest już na ostatniej stronie, nie wiedząc nawet kiedy się to stało. Pokochałam historię Karoliny i Tomka, pokochałam Gałęziste za chwile grozy, nieustanne napięcie i oczekiwanie na wyjaśnienie. Po prostu to kocham.

Waham się nadal nad postacią Karoliny. Nie jestem sama pewna, czy to boahterka ta posiada lubiane przeze mnie cechy. Wiecie, że za osobami mało pewnymi siebie i takimi, którym nic nie pasuje, na wiele rzeczy narzeka, nie przepadam. A ona po części taka była. Za wszystko przepraszała, każdemu chciała dogodzić. Nie jest to zła cecha, po prostu w połączeniu z tą historią, jej osoba wyszła na lekko denerwującą. Tomek natomiast był przeciwieństwem Karoliny, pewny siebie i stanowczy. Dlatego mieliśmy okazję obserwować wiele sytuacji, gdzie ich skrajne charaktery się łączyły i między nimi dochodziło do sprzeczek. Ich rozwój był dosyć ciekawy więc nie narzekam. Ponadto autor nie skupił się na tym wątku, więc był to tylko taki dodatek.

Koniecznie muszę wspomnieć o zakończeniu tej historii. To był sztos! Coś niesamowitego, zaskakującego i po prostu wow! Brak mi słów. Kiedy czytelnik w końcu odpoczywa po tylu emocjach danych przez autora, ten nagle serwuje coś takiego! Koniecznie, bezdyskusyjnie musicie poznać ten tytuł! Z całego serca Wam go polecam, obie wersje i inne książki autora także. Wszystkie są genialne i na długo zostają w pamięci.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu.