"Sieci widma" Leszek Herman

Tytuł: Sieci widma

Autor: Leszek Herman

Seria/tom: ---

Wydawnictwo: Wydawnictwo Muza

Data wydania: 2 października 2019

Ilość stron: 608

Gatunek: kryminał/thriller

Ocena: 5/10

Początek czerwca. Piątek. Terminal Promowy w Świnoujściu. Dochodzi 22.45, gdy ostatni samochód znika w czeluściach ładowni, a zaraz potem zamykają się za nim stalowe wrota. Kilkanaście minut później rozlega się dźwięk syreny okrętowej i wielki biały prom odrywa się od nabrzeża…

Rejs do Ystad i rozpoczynające się wakacje splatają ze sobą losy kilkorga pasażerów. Młode małżeństwo z sześcioletnim synkiem wybiera się w sentymentalną podróż do Norwegii. Sześcioro młodych ludzi jedzie na szaloną wakacyjną wyprawę do Skandynawii. Zdesperowana młoda dziewczyna porzucona przez żonatego mężczyznę udaje się za nim w pogoń, licząc, że nie wszystko jeszcze stracone. Małżeństwo w średnim wieku płynie odwiedzić mieszkającą w Szwecji córkę. Wszyscy zostawiają za sobą na lądzie różne sprawy, różne strachy i mniejsze lub większe problemy, które i tak wkrótce dopadną każdego z nich na morzu.

Ta noc na promie miała być po prostu miła i atrakcyjna. Stała się jednak prawdziwie przerażająca – z powodu tego, co wydarzyło się tydzień wcześniej w Szczecinie, a także kilka lat wcześniej w Rotterdamie…

~lubimyczytac.pl

Po dwóch tygodniach mogę się w końcu pochwalić przeczytaną książką! Dawno już niczego nie czytałam tak długo, ale cóż... Bywa.

Sieci widma skupia swoją fabułę na promie oraz w Szczecinie, przeplatają ze sobą losy kilkunastu osób. Czytelnik ma okazję poznać losy wielu bohaterów, którzy z różnych przyczyn udają się w rejsc po Morzu Bałtyckim. Nikt z nich nie spodziewa się jakichkolwiek komplikacji, każdy liczy na dobrą zabawę lub odpoczynek. Los chciał jednak inaczej i stopniowo jesteśmy przygotowywano na katastrofę. Czy było to rzeczywiście umiejętne budowanie napięcia? Nie dla mnie. Nie czułam tego. Przewidziałam dosyć szybko co może się stać dlatego wiele rzeczy nie było dla mnie żadnym zaskoczeniem. Emocji w ogóle jakoś mi tu było mało. Nie będę szczera, pisząc, że to wina autora w stu procentach. Od początku miałam uprzedzenie do tej książki i chyba nawet nie próbowałam znaleźć w niej niczego pozytywnego. Czułam, że autor próbował i się starał. Rozbudował fabułę, może nawet za bardzo bo rozwlekał wszystko niemiłosiernie w czasie. I chociaż owa fabuła była na swój sposób naprawdę ciekawa i wciągająca, to sposób pisania pana Hermana nie przypadł mi do gustu, a co za tym idzie i książka. A te częste opisy pracy na promach, ich załogi i sprzętu? Zdecydowanie nie!

Jak już wspomniałam bohaterów było tutaj całkiem sporo, a co za tym idzie dosyć ciężko było się bliżej zapoznać z którymkolwiek z nich. Jak w każdej książce pojawiły się te gorsze i te lepsze. Wielu z nich polubilam, byli dobrze wykreowani i z charakterem. Inni natomiast swoją chęcią wiedzy wszystkiego i koniecznością bycia wszędzie doprowadzili mnie do szału. Tak więc rozstrzał był tutaj ogromny, ze skrajności w skrajność prowadził mnie autor. Czy było to dobre? Z pewnością czasami takie postaci są potrzebne, ale tutaj miałam wrażenie, że niektórych osób mimo wszystko wcale mogłoby nie być. Mimo tego, że każda z nich miała znaczący udział w fabule.

Można by pomyśleć, że jestem zupełnie niezadowolna z lektury i rozczarowana na najwyższym poziomie. Otóż nie! Sama nie wiem, ale na swój sposób ta książka mi się podobała. Miała swoje momenty, gdzie nie mogłam się oderwać, jednak w głównej mierze męczyłam się z czytaniem. Skończenie tej cegiełki zajęło mi dwa tygodnie, a jest to dla mnie bardzo długo. Nie wiem już co myśleć. Jestem skołowana i chyba muszę się porządnie przespać po lekturze tej książki. Na ten moment uważam, że jest to przecietniak i sami muscie wybrać, czy chcecie po niego sięgnąć.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu.