#22 "Jedno małe kłamstwo" K. A. Tucker

Hej
Wiem, napisałam pod ostatnim postem, że kolejny prawdopodobnie pojawi się w dłuższym czasie niż zazwyczaj jednak trochę zmieniłam plany. Ponieważ od piątku chodziłam za Panem Tadeuszem, ale biblioteka była cały czas zamknięta więc postanowiłam, że w tym okresie zdążę przeczytać jeszcze coś mnie interesuje i tak też zrobiłam. Co wybrałam pewnie już wiecie ale czy jestem zadowolona musicie przekonać się czytając dalej.

Livie zawsze była tą bardziej zrównoważoną z sióstr Cleary. Poradziła sobie z tragiczną śmiercią rodziców. Jednak pod zewnętrzną powłoką twardej i silnej młodej kobiety kryje się mała dziewczynka , uczepiona ostatnich słów ojca: Spraw, bym był dumy". Obiecała, że się postara...

Livie trafia do Princeton z życiową misją: uczęszczać na zajęcia, zdać na medycynę i poznać dobrego, porządnego faceta, za którego pewnego dnia wyjdzie za mąż. Nie planuje jednak: galaretkowych shotów, sympatycznej współlokatorki-imprezowiczki i Aschtona- przystojnego kapitana drużyny wioślarskiej. Czy obowiązkowa i przykładna dotąd Livie zostanie zmuszona, by zrezygnować z ostatniej obietnicy jaką złożyła ojcu? A wraz z nią z jedynej drogi życiowej, którą zna?

Livie to skromna i pilna uczennica. Idzie na studia, o których jej ojciec zawsze dla niej marzył. Na imprezie, na którą namawia ją siostra i terapeuta poznaje przystojnego Aschtona niestety niewiele pamięta z tej nocy. Z każdym kolejnym dniem przypomina sobie jednak wiele sytuacji jednocześnie coraz częściej spotykając się z denerwującym chłopakiem, który lubi przygody na jedną noc. Niedługo Livie zdaje sobie sprawę co czuję do Aschtona jednak nie wie jak zakończyć swoją relację z jego najlepszym przyjacielem.

Nie jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i spodziewałam się mnóstwa długich opisów scen erotycznych jednak mocno się zdziwiłam. Być może to główna bohaterka Livie, która nie ma żadnego doświadczenia w tych sprawach sprawiła, że pani Tucker zdecydowała się ominąć te częste opisy. Oczywiście nie myślcie, że takich scen w ogóle nie było. Były całkiem często ale w porównaniu z resztą książek autorki można powiedzieć, że prawie wcale.
Co sądzę o fabule? No cóż, pomysł umieszczenia czasu i miejsca akcji w akademiku podczas studiów jest bardzo ciekawy i wiele o tym można napisać. Zwłaszcza o imprezach, które często miały miejsce. Uważam, że było to fajne posunięcie ze strony autorki i przyjemnie się to czytało mimo że czasami niektóre sceny były przewidywalne.

Postać Livie jest trudna do ocenienia. Sama nie wiem co o niej sądzę. Z jednej strony wzruszała mnie swoją wrażliwością a z drugiej denerwowała jak nikt płacząc przy każdej okazji. Na pewno miała dobre serce ale jednocześnie raniła inną dziewczynę gdyż wiedziała, że chłopak, z którym się spotyka jest z nią. Aczkolwiek nie przeszkadzało jej to i raz go pragnęła a raz ją wkurzał. Tak jak w poprzedniej przeczytanej przeze mnie książce bohaterka była bardzo niezdecydowana. Jak na dziewczynę, która nie miała doświadczenia w sprawach erotycznych posiadała bardzo dużą wyobraźnię czym często mnie zaskakiwała.

Co do Aschtona to tutaj również nie wiem za bardzo co napisać. Był słodki dbając o Livie, sprawiając aby czuła się szczęśliwa jednocześnie był wielkim dupkiem gdy robił z jej ciałem różne rzeczy a później wracał do dziewczyny. Fakt jaki później wyszedł na jaw według mnie wcale nie zwalnia go z obowiązku bycia wiernym partnerce. No cóż każdy ma inne spojrzenie na świat mimo to było mi go szkoda pod koniec książki jednak nie aż tak abym go załowała.

Przepraszam z góry za choatoczny post ale sama nie wiem co myślę o tej książce i o jej bohaterach. Była ciekawa i miło się ją czytało, wiem jednak, że na długo jej nie zapamiętam. Podczas całej tej historii wzruszałam się tylko raz za to często się irytowałam płaczem Livie. Nie wiem czy książkę polecam. Według mnie mimo wszystko jest słaba w porównaniu do reszty twórczości autorki.