#135 "Drżenie" Maggie Stiefvater

Tytuł: Drżenie 

Autor: Maggie Stiefvater 

Tom/seria: Wilkołaki z Mercy Falls (tom 1)

Wydawnictwo: YA! 

Data wydania: 4 listopada 2015

Kategoria: fantastyka, fantasy, science fiction 

Ilość stron: 459

Opis:

Grace od lat obserwuje wilki w lesie za domem. Złotooki wilk uważnie jej się przypatruje. Grace wydaje się, że dobrze go zna, ale nie ma pojęcia dlaczego.

Ciepło. Sam ma dwa życia. Zimą jest wilkiem i z ukrycia opiekuje się ukochaną dziewczyną. Latem, jako człowiek, nigdy nie odważył się na rozmowę z Grace. Aż do teraz…

Drżenie. Dla Grace i Sama miłość zawsze była czymś odległym. Jednak gdy się ją spotka, nie można przed nią uciec. Sam musi walczyć, by pozostać człowiekiem. Grace musi walczyć, by mu w tym pomóc. Nawet jeśli oznacza to rozdrapywanie ran z przeszłości, niepewną teraźniejszość i przyszłość, która wydaje się niemożliwa.

Co zrobić kiedy twój ukochany jest wilkiem?

Zacznijmy od tego czy wilkiem czy wilkołakiem. Mnie osobiście wydaje się, że to drugie jednak w książce znacznie częściej pojawiało się określenie pierwsze, ale to nie jest istotne. Na początku historii poznajemy Grace, która próbuje zbliżać się do pewnego zwierzęcia. Niby nic niezwykłego po tylu przeczytanych książkach i mogłoby być to nawet ciekawe gdyby nie sposób opisania tego. Do połowy jedyne co zrozumiałam to to, że Sam był wilkiem, który zmieniał się gdy nadchodziła zima. Ale skupmy się na podtytule. Co zrobić kiedy twój chłopak jest wilkiem? No właśnie, co? Powiem Wam, że nie wiem co i jak mam napisać i już czuję, że plączę się bez sensu, bez ładu i składu, ale taka była ta książka. Dziwna i dziwna, po prostu dziwna. Grace zakochała się w wilku, tak, nie znała go zanim się przemienił (to nie spojlery, dowiadujemy się o tym zaraz na początku). Dla mnie co najmniej dziwne, ale to jak rozwijał się ich "związek" było jeszcze ciekawsze.

Kiedy w domu czai się wilk

Dobra, pierwsza część była trochę nie na temat i nie dowiedzieliście się za wiele, teraz to zmienię. Co bardzo mi się nie podobało i od razu rzucało w oczy to nierealność tych prawdziwych zdarzeń. Wiem, wiem, skomplikowane, ale chodzi o to, że w tym całym magicznym trochę świecie (w końcu on zmienia się w wilka), mamy też te realne zdarzenia. Jak właśnie przebywanie Sama w domu. Rozumiem, że kreacja rodziców Grace była celowa w ten sposób, żeby umożliwić taki rozwój sytuacji dla wilczka, ale bez przesady. Na dole w nocy zdarzyła się krwawa akcja, a rodzice nawet nie zaglądają do córki czy nie dzwonią kiedy długo jej nie ma. A nawet jak są to jakby ich nie było, a Sam (jeśli dobrze zrozumiałam) tygodniami pomieszkuje zupełnie nie zauważony u nich w domu. No wybaczcie, ale chociaż tu chciałam mieć trochę sensu i realności.

Czy to styl autorki czy tłumaczki?

Co tu się działo! Miałam wrażenie jakbym czytała książkę napisaną przez gimnazjalistkę! No ja wiem, że nie pisze dobrze i często zapewne niepoprawnie, ale halo jak się wydaje książkę czy ją tłumaczy to ona musi mieć już jakiś poziom. A tu non stop literówki, albo jakichś brakuje, albo ich za dużo. Tu znowu zdanie tak nie poprawne gramatycznie, że nie mam pojęcia jak ktoś mógł tak to zostawić. Dobra, czepiam się, ale oczekiwałam chociaż tu czegoś w miarę dobrego. Niestety, nie wiem kogo mam winić, ale bardzo się zawiodłam.

Podsumowując 

Zdaje sobie sprawę, że nie napisałam dzisiaj za wiele i za wiele się nie dowiedzieliście. Dodam tu kilka istotnych spraw i może jeżeli jeszcze nie mieliście swojego zdania to teraz to się zmieni. Historia jest bardzo banalna i przewidywalna, zarówno środek jak i zakończenie. Nie działo się nic czego sama nie mogłabym sobie dopowiedzieć, a styl i wydanie było okropne. Męczyłam się długo i nie chcę w najmniejszych stopniu sięgać po kontynuację gdzie pewnie oprócz głównego wątku też nie wiedziałabym co się dzieje. Ogólnie? Słabo!

"Książki są bardziej prawdziwe, jeśli czyta się je na zewnątrz."

"Cokolwiek to jest, poczeka do rana. A jeśli nie, to i tak nie jest tego warte."

★★☆☆☆