#62 "Wyśnione miejsca" Brenna Yovanoff

Są dwie Waverly.

Pierwsza: ma nieskazitelny wygląd, popularnych przyjaciół, najlepsze oceny w szkole i świetne wyniki w sporcie.

Druga: to tajemnicza dziewczyna, która zagłusza myśli bieganiem do utraty tchu. W nocy zastanawia się, jak wyglądałoby jej życie, gdyby zrzuciła maskę, którą nosi za dnia.

Jest dwóch Marshallów.

Pierwszy: bad boy, który nadużywa alkoholu, ryzykując wydalenie ze szkoły. Nie ma to dla niego znaczenia – w końcu jest nikim.

Drugi: ten, który czuje więcej, niż przyznaje sam przed sobą. Zmaga się z ciężarem, o którym inni nie wiedzą.

Waverly i Marshall spotykają się… we śnie. Jest to miejsce, gdzie oboje mogą być sobą. I gdzie dotyk wydaje się równie prawdziwy jak na jawie. Czy odważą się swoje wyśnione miejsca zamienić na rzeczywistość?

Oczywiście jak to ja czytając książkę w wersji elektronicznej nie zajrzałam nawet do opisu, dlatego też wielkim zaskoczeniem był dla mnie moment gdy Waverly spotkała się we śnie z Marshallem. Z początku (nie pierwszy zresztą raz) musiałam przeczytać fragment jeszcze raz. Tak jak napisałam, wiele było takich scen, w których nie do końca byłam pewna co się w ogóle dzieje, gdzie i kto teraz ze sobą rozmawia. Właściwie to chyba po prostu nie mogłam się za bardzo skupić i koniec końców książka okazała się dla mnie słaba i trochę bez sensu. Oczywiście jestem pewna, że większość osób, które już miały do czynienia z tym tytułem, mogą mieć zupełnie inne zdanie, ale w końcu to moja recenzja. Tak naprawdę fabuła i styl nie były złe, nie mam tu nic do zarzucenia, ale jest to książka jakich wiele i na pewno długo o niej pamiętać nie będę.

...to, jaki chcesz być, zmienia się w zależności od tego, kto jest obok ciebie, ale mimo wszystko nadal jesteś przecież sobą.

Bardzo spodobał mi się wątek przyjaciół Waverly. To jak z dnia na dzień dziewczyna zdaje sobie sprawę, że to źle żyć tak jak żyje ona. Nie mogę napisać, że zaczyna zdawać sobie sprawę z tego w jakich relacjach się znajduje bo ona doskonale o tym wie. Idealnie napisana i pokazana rzeczywistość szkolnych szczebli przyjaźni, władzy, że tak się wyrażę. Zdecydowanie lepiej ukazane niż w niedawno czytanej "Fatalnej liście".

... żeby znaleźć kogoś, kto naprawdę cię rozumie, trzeba mieć farta, ale potem wszystko zależy od ciebie. Jeśli pokazujesz ludziom, że są dla ciebie ważni, zapamiętają to.

Waverly to trudna dla mnie do ocenienia postać. Z jednej strony polubiłam ją za jej inteligencję i całą zdolność organizacji swojego życia w szkolnym społeczeństwie, to jak zdaje sobie sprawę z kim się przyjaźnić, co mówić. Z drugiej jednak strony jej zachowanie względem Marshalla było tak zmienne, że aż robiło mi się go żal. Chociaż on też nie był w porządku, ale to tak skomplikowane, że lepiej nie pisać bo w końcu streszczę Wam całą książkę :D

Koniec końców książka okazała się fajna, ale nie na tyle, żeby na długo pozostała w mojej pamięci. Nie była również mega wciągająca, ale nie żałuję, że przeczytałam. Żałuję tylko, że nie mam takiej ślicznej okładki u siebie na półce, ale nie można mieć przecież wszystkiego ;)