#64 "Dwór cierni i róż" Sarah J. Maas

Dziewiętnastoletnia Feyra jest łowczynią – musi polować, by wykarmić i utrzymać rodzinę. Podczas srogiej zimy zapuszcza się w poszukiwaniu zwierzyny coraz dalej, w pobliże muru, który oddziela ludzkie ziemie od Prythian – krainy zamieszkanej przez czarodziejskie istoty. To rasa obdarzonych magią i śmiertelnie niebezpiecznych stworzeń, która przed wiekami panowała nad światem.

Kiedy podczas polowania Feyra zabija ogromnego wilka, nie wie, że tak naprawdę strzela do faerie. Wkrótce w drzwiach jej chaty staje pochodzący z Wysokiego Rodu Tamlin, w postaci złowrogiej bestii, żądając zadośćuczynienia za ten czyn. Feyra musi wybrać – albo zginie w nierównej walce, albo uda się razem z Tamlinem do Prythian i spędzi tam resztę swoich dni.

Pozornie dzieli ich wszystko – wiek, pochodzenie, ale przede wszystkim nienawiść, która przez wieki narosła między ich rasami. Jednak tak naprawdę są do siebie podobni o wiele bardziej, niż im się wydaje. Czy Feyra będzie w stanie pokonać swój strach i uprzedzenia?

W końcu! W końcu udało mi się przeczytać tą książkę, którą odkładałam od niepamiętnych czasów. Jaki to był okropny błąd! Nie wiem jak mogłam wcześniej jej nie czytać, jak mogłam nie wierzyć w dziesiątki zachwyconych blogerów. Z góry założyłam, że skoro to fantasy to mi się nie spodoba i jakie wielkie spotkało mnie rozczarowanie! Aż bark mi słów, na opisanie wrażeń po lekturze. Siadając do napisania tego posta miałam w głowie tysiące słów, ale teraz czuję, że ograniczy się to wszystko do słowa WSPANIAŁA.

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Jest to coś cudownego. Już na początku miałam duże oczekiwania względem książki. Podniosłam jej poprzeczkę bardzo wysoko po tylu pozytywnych opiniach, ale opłacało się. Nie zawiodłam się pod żadnym aspektem. Mimo że trochę (bardzo) irytowała mnie postawa rodziny Feyra to całość sprawiła, że zaniemówiłam i cały czas o niej myślę. Starałam się jak mogłam odkładać czytanie jej, żeby dłużej móc żyć z bohaterami, ale nie byłam w stanie. Jak już zabrałam się do lektury, nic nie było w stanie mnie od niej oderwać. Koniec końców książkę pochłonęłam w niecałe trzy dni, a to i tak tylko dlatego, że miałam sporo nauki.

- Nadziei potrzebujemy w równej mierze co chleba i mięsa - wszedł mi w słowo i spojrzał na mnie bystrym wzrokiem, co u niego było rzadkością. - Potrzebujemy nadziei, bo ona daje nam siłę, by trwać.

Romans, przygoda, przyzwoita ilość walki (bo za dużo to nie lubię), intrygi, legendy, magiczne stworzenia- to wszystko połączone było w tak świetną całość, że naprawdę aż brak mi słów! Mogłabym godzinami zachwalać tą książkę, stała się ona moją nową ulubioną ze wszystkich (a przeczytałam ich naprawdę wiele). Nie jedna osoba zdziwiła się, że tak łatwo porzuciłam moje dotychczasowe pozycje numer jeden, ale naprawdę warto! Jeżeli ktokolwiek tak jak ja ciągle odkłada przeczytanie tej historii to proszę skończcie z tym! Nie warto! Jestem pewna, że zakochacie się tak jak ja i wiele innych osób!

- Czy pułapka z liny, którą zaimprowizowałaś w swojej komnacie, była przeznaczona dla mnie?[...]- Czy mógłbyś mnie winić, gdyby istotnie tak było?- Może i przybieram czasem zwierzęcą postać, ale jestem istotą cywilizowaną, Feyro.

Ciągle pisze tylko o tym jaka to wspaniała książka, ale tak naprawdę nie wiecie prawie nic oprócz kilku haseł, dzięki którym to wszystko tak mnie oczarowało. Na pewno Tamlin, świetna postać, w której od razu się zakochałam i nie raz mimo tego całego zamieszania jakie później miało miejsce w książce chciałam być na miejscu Feyra. Jego przyjaciel Lucian również mimo paru wad skradł moje serce i sama nie wiem, którego z panów bym wolała. A to, że byli wojownikami o nienagannych ciałach tylko zachęcało. Feyra też była świetną postacią chociaż trochę miała za dużo szczęścia, ale była to przyzwoita o realna ilość. Nie mogę napisać, że jej nie polubiłam, ale byłam po prostu lekko zazdrosna :D Na pewno autorce udało się świetnie wprowadzić mnie w klimat i mimo że nie lubię fantasy i tego typu postaci, tutaj od razu się zakochałam. A te wszystkie legendy, klątwy i intrygi, które tak wspaniale układały się w całość i nabierały z każdą chwilą sensu po prostu były cudowne! Jeszcze raz muszę napisać brak słów, żeby wyrazić wspaniałość książki! Książka z czystym sumieniem zasługuje na 10/10.