#127 "Księżniczka z lodu" Camilla Lackberg

Tytuł: Księżniczka z lodu

Autor: Camilla Lackberg

Tom/seria: Saga o Fjallbace (tom 1 )

Wydawnictwo: Czarna Owca

Data wydania: październik 2012 (data przybliżona)

Ilość stron: 424

Opis:

W niewielkiej miejscowości na zachodnim wybrzeżu Szwecji, wśród małej, zamkniętej społeczności, gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą – w jednym z domów odkryto zwłoki młodej kobiety. Początkowo wszystko wskazuje na samobójstwo, okazuje się jednak, że Alex została zamordowana. Prywatne śledztwo rozpoczyna Erika Falck – pisarka i przyjaciółka Alex z dzieciństwa, do której dołącza miejscowy policjant Patrik Hedström.

Po tę książkę sięgnęłam przypadkowo. Coś mnie podkusiło i wypożyczyłam ze szkolnej biblioteki. Nie miałam co do niej zbyt dużych oczekiwań i właściwie to dobrze. Przebrnęłam chociaż nie mam pojęcia co napisać. Mam dziwne odczucia i chyba w dużej mierze jest mi ta historia obojętna.

Problem w tym, że jeśli ze strachu przed wrogiem otoczysz się murem obronnym, ten mur nie przepuści również przyjaciół

Piszę to już drugi raz, ale nadal nie mam pojęcia jak to ująć. Zielonego pojęcia. Może zacznę po kolei i co nie co wymyślę, żeby bardziej Wam przybliżyć o co mi chodzi. Fabuła- no tu było różnie. Na początku nawet byłam zainteresowana, potem zaczęłam się nudzić. I tak na zmianę. Był pewien moment gdy naprawdę nie byłam w stanie się oderwać, ale koniec znowu okazał się beznadziejny. Naczytałam się już wielu kryminałów i trudno mnie zaskoczyć. Tu może i nie domyśliłam się kto był zabójcą, ale też nawet tego nie próbowałam. Cała ta historia i większość wątków była mi obojętna.
Nie było też tak, że wszystko było nie do przebrnięcia. Jedyny wątek, który wywoływał u mnie jakieś uczucia, to wątek siostry Ericki i jej relacji z mężem. To co on wyprawiał i fakt, że robił to bezkarnie, doprowadzał mnie do szału. A jeszcze bardziej mnie wkurzyło to, że autorka nie wyjaśniła jak się między nimi zakończyły relacje po tym punkcie kulminacyjnym. No szkoda, nawet bardzo bo to jak go wykreowała i jaki nadała mu charakter naprawdę mogła wykorzystać. No, ale cóż...

Trzeba żyć dalej, przestać żałować tego, co mogło być i skupić się na tym, co się ma.

Bohaterowie byli średni. Nawet nijacy. Trochę, troszeczkę zaprzyjaźniłam się z Eriką, ale jej zachowanie też mnie czasem denerwowało. Właściwie to nie wiem co mogę jeszcze napisać. Wiem, że ostatnio piszę za krótko, ale nie mam pojęcia jak mam to ciągnąć tylko po to żeby było. To nawet nie na tym polega. Więc napisze krótko, zwięźle i na temat. Bohaterowie byli słabi. Było ich dużo, przez co nie mogliśmy żadnego poznać bliżej. Imiona niektórych były bardzo podobne więc na początku nie wiedziałam nawet kto jest zabójcą i kim on w ogóle w tej książce był. Wiem, że na tylu postaciach opierają się krtminały, ale chyba ostatnio nie wychodzi mi ich czytanie.

Wierzyć w coś to jedno, ale usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego

Czy polecam Wam tę książkę? Myślę, że jeżeli lubicie kryminały to może Wam się spodobać, ale nie jest to historia, która wywoła reakcję WOW. Dla mnie była to jedna z wielu przeciętnych.

Moja ocena:

5/10 (dobra)