"Tak to się kończy" Kathleen MacMahon

Tytuł: Tak to się kończy

Autor: Kathleen MacMahon

Tom/seria: ---

Wydawnictwo: Bukowy Las

Data wydania: 30 września 2012

Ilość stron: 376

Kategoria: literatura współczesna

Ocena: 5/10

Bruno jest Amerykaninem, który przybywa do Irlandii w poszukiwaniu rodzinnych korzeni. Kocha muzykę Bruce’a Springsteena i nie znosi polityki George’a W. Busha. Addie mieszka w Dublinie, jest bezrobotną architektką, która próbuje poskładać niedawno złamane serce, opiekując się przy tym chorym ojcem. Zetknięcie tych dwóch światów owocuje związkiem o niespodziewanej mocy. Świeże uczucie Addie i Brunona zostaje jednak poddane próbie, której ciężaru żadne z nich sobie nie wyobrażało.

~lubimyczytac.pl

Ta książka leżała na mojej półce dobry rok. Zupełnie nie miałam ochoty po nią sięgać, chociaż perspektywa romansu dwóch młodych ludzi zawsze wydaje mi się czymś ciekawym i zawsze liczę na to, że tym razem to będzie to coś. Ogromnym szokiem był dla mnie fakt, że w tej historii wcale nie ma nastolatków, czy chociażby dopiero wchodzących w dorosłe życie ludzi. Ta historia opowiadała o miłości dwojga zupełnie dorosłych osób. Pięćdziesięcioletniego mężczyzny i kobiety podchodzącej pod czterdziestkę. No dla mnie szok, po okładce spodziewałam się raczej czegoś innego. Niestety nie mogę napisać, że historia tych starszych nieco bohaterów mnie oczarowała. Wręcz przeciwnie, była nudna i nijaka. Męczyłam ją blisko tydzień i czekałam niecierpliwie na koniec.

Fabuła- miałam wrażenie, że autorka na siłę stara się ją urozmaicać i sama niekoniecznie wie o czym pisze. Rozumiem, że to jej pierwsza powieść, ale wystarczyło skupić się na jednym i może wyglądałoby to zupełnie inaczej. Główny wątek, jakim jest miłość Bruna i Addie, jest bardzo dziwny. Zaczynając od tego, że on przyjeżdża w poszukiwaniu rodziny, a Addie jest jego bardzo daleką kuzynką, a kończąc na tym, że rozwinął się tak szybko, że miałam wrażenie iż oni wcale się dopiero nie poznali, a po prostu do siebie wrócili. Nie było tu opisów ich pierwszych razów- pierwszej randki, pierwszego pocałunku... Możliwe, że i tak nie chciałabym tego czytać ze względu na ich wiek, ale warto o tym wspomnieć. Dodatkowo w historii pojawiły się przeróżne inne teorytycznie zupełnie nie potrzebne wątki, których było po prostu za dużo. Bo gdyby one miały jeszcze potem jakikolwiek wpływ na akcję, to rozumiem, ale one były bo były. Skupmy się przez połowę książki na tym, ale potem zapomnijmy i nie wracajmy do tego. Takim przykładem był na przykład wątek o wyborach w dawnym państwie Brunona, którymi on tak się fascynował, a autorka tak mocno i często to podkreślała, że miałam wrażenie, że zaraz on zostanie tym prezydentem... Totalna porażka.

Niestety o bohaterach nie mogę napisać zbyt wiele pozytywnego. Chociaż autorka starała się jak mogła, dla mnie byli nijacy i nudni. I nie chodzi mi tu o ich wiek, po prostu ich zachowanie było przewidywalne i schematyczne. Addie to postać, która nie wiem co zrobić ze swoim życiem. Ma zawód, ale niekoniecznie w nim pracuje, chwilowo siedzi w domu. Ma psa, z którym uwielbia spędzać czas, a ona sama najbardziej kocha pływać. I tyle. Codziennie kobieta ta wychodzi na spacer z psem, pływa i opiekuje się ojcem. A kiedy spotyka Bruna nie zmienia się nic oprócz tego, że pojawiają się zdania jak to on zmienił jej życie na lepsze i jak dużo czasu spędzają w łóżku. Brawo.

Myśląc o Brunie nie potrafię przypomnieć sobie nic konkretnego. Nie mogę napisać, że autorka nie poświęciła mu uwagi, jednak ja nie do końca cokolwiek pamiętam. To wszystko zniknęło gdzieś w tym całym natłoku innych wątków. O mężczyźnie pamiętam tylko tyle, że miał pięćdziesiąt lat i bardzo interesowało go, kto wygra wybory. No chyba sami przyznacie mi rację, że to trochę za mało. A piszę tę recenzję zaraz po przeczytaniu i jak widać nie za bardzo autorka zrobiła na mnie wrażenie. Na pewno nie pozytywne.

Styl autorki również niekoniecznie podpadł pod mój gust. Niby nie było tam nic rażącego, ale wszystko było tak nijakie, tak nudne i nieciekawe, że aż szkoda mi czasu na pisanie o tym. Jestem bardzo rozczarowana i nie dziwię się już, że na Internecie krążą niskie oceny tego tytułu. W tym przypadku sprawdzenie na własnej skórze wcale nie okazało się dobrym pomysłem.

Tak to się kończy okazała się nudną i nijaką książką. Czytałam ją bardzo długo bo nie potrafiłam się zmusić do jej wzięcia. Wolałam leżeć i patrzeć w sufit niż dalej ją kontynuować, co już samo mówi za siebie. Nie ocenię jej niżej bo tak naprawdę nie było tam niedociągnięć, czy innych okropnych rzeczy, jakie mogą popełnić autorzy. Jedyne co tam było to ogromna NUDA.

Ps. Wracam z Instagramem! Nowe konto -> truskawkowe_recenzje ZAPRASZAM!