#47 "Chłopak z sąsiedztwa" Kasie West

Cześć!
Ostatnio bardzo kreatywnie zaczęłam post, ale coś czuję, że tym razem wcale nie będzie lepiej. Niestety ostatnio nie mam za dużo czasu niby ferie, a jednak mało kiedy mam chwilę dla siebie. Czytać książek też nie mam kiedy, te posty są już od dawna przygotowane. Lalka mega mnie dobija, ale jakoś muszę przez nią przebrnąć. W końcu nie mam wyjścia. O proszę jednak coś tam napisałam, ale przecież nie to jest ważne. Ważne, że coś się pojawiło, a tym czymś jest kolejny raz recenzja. Zapraszam ☺

Od śmierci mamy Charlie Reynolds przebywa głównie w męskim towarzystwie - ma trzech starszych braci i sąsiada, honorowego członka rodziny. Jest zdeklarowaną chłopczycą i woli grać z kumplami w kosza, niż bawić się w jakieś gierki i flirty. Jednak gdy musi sama zarobić na kolejny ze swoich mandatów za przekroczenie prędkości, nagle ląduje w butiku z eleganckimi ubraniami. I tam nie pozostaje jej nic innego, jak zachowywać się o wiele bardziej kobieco niż do tej pory. Co sprawia, że zaczyna się nią interesować pewien przystojny chłopak…

Wszystkie stresy Charlie odreagowuje wieczorami, gadając przez płot z Bradenem, sąsiadem i przyszywanym czwartym bratem, który zna ją lepiej niż ktokolwiek. Ale nawet się nie domyśla, że Charlie kryje pewną tajemnicę: jest w nim zakochana. I za żadne skarby mu tego nie zdradzi, bo nie chce go stracić.

Od bardzo, bardzo dawna odkładałam książki tej autorki. Zaczęło się od "szału" na Chłopak na zastępstwo, a potem coraz więcej osób pisało o tej historii. Sama nie wiem dlaczego ciągle je przekładałam, ale powiedziałam sobie stop i w końcu udało mi się to nadrobić. Chyba jeszcze nie wiem czy jestem zadowolona. Styl autorki nie przypadł mi jakoś mocno do gustu, ale nie był też zły. Cała ta historia Charles i Brandena była w porządku, ale nie na tyle, aby długo o niej pamiętać.

Pierwsza wada: zachowanie Charles. Chodzi mi tutaj o to, że była to typowa chłopaczara. I wcale nie mam na myśli, że się nie malowała i lubiła sportowe ciuchy. To, że ciągle grała z innymi chłopakami w różne dyscypliny sportowe też nie było złe, ale nie podobało mi się, że posługiwała się typowo męskim językiem i uczestniczyła w męskich zakładach. Oczywiście każdy może mieć inne zdanie, ale jako, że to moja recenzja to warto zaznaczyć iż ja nie byłam zadowolona.

Minus numer dwa: brak opisów Bradena. Nie mam pojęcia może nie zwróciłam na nie uwagi, ale mam wrażenie, że od samego początku jeden z głównych bohaterów nie był opisany. Owszem kolor oczu i włosów poznałam, ale liczyłam na dużo więcej. Chociaż nie był to typowy romans to brakowało mi tego. Właściwie to musicie wiedzieć, że tak naprawdę głównym wątkiem wcale nie była ich miłość. W sumie to sama nie wiem co było głównym wątkiem bo o ich zauroczeniu mało czasu jest poświęconego w książce.

Minusy, minusy więc czas na jakiś plus. Plusem na pewno będzie fakt, że przez całą książkę towarzyszył mi błogi nastrój. Wszystko mogłam sobie bardzo dobrze wyobrazić i wczuć się w życie ich rodziny. Kolejną zaletą są dla mnie rodzinne relacje. Jedna siostra i trzech braci. Właściwie czterech, ale sami musielibyście dowiedzieć się o co mi chodzi. Według mnie urocza była ich nie nadopiekuńczość, a zwykła braterska troska.

Podsumować trochę trzeba te moje chaotyczne zdania. Jestem bardzo zadowolona z przeczytania książki mimo iż nie było wielkiego wow i wątpię, żebym długo o niej pamiętała. Na pewno sięgnę jeszcze po inne historie autorki i jestem ciekawa Waszych zdań na temat książki.