#32 "Czy wspominałam, że za Tobą tęsknię?" Estelle Maskame

Hejka!
Dzisiaj ostatnia część serii Dimily, którą w końcu udało mi się przeczytać. Jak pamiętacie druga część nie przypadła mi do gustu tak jak pierwsza. Zatem jak było z tą?

Eden i Tyler po raz ostatni widzieli się rok temu. W Nowym Jorku wiele się między nimi wydarzyło, a ich płomienny romans zakończył się rodzinną awanturą. I wtedy Tyler zniknął.

Eden sama musiała stawić czoła wściekłej rodzinie, żyć z etykietką niemoralnej pannicy w oczach bliskich i całego Santa Monica, a później z trudem przyjąć do wiadomości, że pomiędzy nią i Tylerem wszystko skończone. Aż w końcu cała miłość, jaką czuła,
wyparowała. Zamiast niej pojawił się gniew.

Gdy Tyler znów pojawia się na horyzoncie, nic nie jest takie jak dawniej. Czy Eden mu wybaczy? Czy dla niej i Tylera jest jeszcze w ogóle jakaś szansa? Czy ich rodzina się ostatecznie nie rozpadnie?

Muszę przyznać, że od samego początku jakoś się wciągnęłam być może to dlatego, że zrobiłam sobie przerwę w czytaniu tej serii. Szczerze muszę przyznać, że brakowało mi Eden i Tylera mimo że każde z nich mnie wcześniej na swój sposób irytowało. Tutaj nie było denerwowania się na żadnego bohatera za to nie raz miękło mi serducho.

Sama fabuła była bardzo ciekawa i mimo iż sądziłam, że nie ma w tej relacji już o niczym sensownym pisać to grubo się pomyliłam. Na szczęście w tej części było tylko kilka przesłodzonych scen za co wielki plus bo naprawdę mam już dość typowych romansów.

Niestety w każdej książce jest jakiś minus. Tutaj była to postać taty Eden. Napisałam, że nie denerwowali mnie główni bohaterowie za to jej ojciec wkurzał mnie jak nikt. To jaki był dla córki, jak się do niej odzywał czasami aż mnie sprawiało ból. Podziwiam Eden, że potrafiła mimo to przyjść i po raz kolejny już załagodzić sytuacje między nimi.

Dzisiaj będzie króciutko bo nadal jestem trochę smutna, że to już koniec. Myślałam, że ostatnią część przeczytam znudzona, a okazało się, że minęło tak szybko, że nawet nie zwróciłam uwagi kiedy. Mam nadzieję, że uda mi się w przyszłości wrócić do tej historii i wiem, że długo jej nie zapomnę. Napisałam wcześniej, że druga część nie przypadła mi do gustu równie mocno jak pierwsza, ale za to trzecia wynagrodziła większość. Nie była rewelacyjna, ale wystarczyła, abym oderwała się na długo od rzeczywistości.

Miłego dnia! ☺