#115 "Buntowniczka z pustyni" Alwyn Hamilton

Tytuł: Buntowniczka z pustyni 

Autor: Alwyn Hamilton 

Tom/seria: Buntowniczka z pustyni (tom 1)

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 26 kwietnia 2017

Ilość stron: 365

Opis:

Bezkresne piaski pustyni przemierzają tajemnicze bestie, w których żyłach płynie czysty ogień. Krążą pogłoski, że istnieją jeszcze takie miejsca, w których dżiny wciąż parają się czarami. Lud Miraji coraz mocniej występuje przeciwko tyranii Sułtana. Każda noc pośród wydm pełna jest niebezpieczeństw i magii. Jednak osada Dustwalk nie jest ani magiczna, ani mistyczna – to zabita deskami dziura, którą nastoletnia Amani pragnie opuścić przy najbliższej okazji.

Buntowniczka wierzy, że dzięki talentowi w posługiwaniu się bronią, uda jej się uciec spod opieki despotycznego wuja. Podczas zawodów strzeleckich poznaje Jina – tajemniczego i przystojnego cudzoziemca, który może jej pomóc w realizacji planów. Amani nie przepuszcza jednak, że jedna, ryzykowana decyzja, sprawi, że będzie musiała uciekać przed armią Sułtana, ramię w ramię ze zbiegiem oskarżonym o zdradę stanu.

Książka, która wywołała we mnie sprzeczne emocje. Z jednej strony jestem nawet zadowolona z lektury, a z drugiej jestem kompletnie rozczarowana. Wiecie, że fantastyka to zupełnie nie moja bajka, a skusiły mnie zachwyty jednej z blogerek. No jak widać nie koniecznie się udało i chyba mam lekko odmienne zdanie niż tamta dziewczyna.

Nieważne, gdzie się znajdujemy, nic nie zmieni tego kim jesteśmy (...). Jeśli tutaj byliśmy bezwartościowi, dlaczego miałoby to się zmienić gdzieś indziej?

Niw ukrywam, że od czasu do czasu lubię poczytać coś nierealnego zwłaszcza gdy pojawia się tam wątek miłosny. A gdy dwoje pozornie nie lubiących się bohaterów ucieka przed wrogami to jestem bardzo zadowolona z takiego obrotu spraw. A tu właśnie tak było więc dlaczego jestem tak zawiedziona? Wydaje mi się, że był to jedyny ciekawy wątek całej historii, a i tak nie skupiono się na nim w takiej mierze jakiej bym oczekiwała. Te wszystkie legendy i magiczne postacie po drodze po prostu zaczęły mi się mylić! Za dużo tego wszystkiego. A sama fabuła? Owszem, w porządku. Ale właśnie napchanie tego wszystkiego naraz, tyle informacji naraz sprawiło, że ledwo byłam przez to w stanie przebrnąć. A ciągnęłam to ze względu na relacje głównych bohaterów co i tak nie wyszło mi na dobre. Jestem ciekawa czy ich "związek" (o ile zaistnieje) rozwinie się w kolejnej części, ale mimo wszystko nie sprawdzę. Kompletnie nie mam ochoty na kontynuację.

Bohaterowie nie byli zbyt ciekawi. Pomijając fakt, że niektórzy zwyczajnie mi się mylili. Ot, postacie jakich wiele. Nie mocno nudni, ale i nie wystarczająco ciekawi. Tacy, że nie da się ich nawet opisać. Rozumiem, że każdy może mieć odmienne zdanie, ale prawda jest taka, że dla mnie cała ta historia była nijaka. Momentami akcja naprawdę ciekawie się rozwijała, ale już za moment pojawiały się nowe legendy, postacie, których nie sposób zapamiętać.

Jeśli ciągnęłam Jina przez pół pustyni tylko po to, żeby tu umarł, to chyba go zabiję.

Przepraszam za lekko bezsensowną i zdecydowanie krótką recenzję. Nie spodziewałam się takiego rozczarowania i nie za bardzo wiem co napisać. Po prostu brak słów, ale w negatywnym znaczeniu. Czy polecam? Owszem, myślę, że Ci, którzy mają więcej czasu i są w stanie porządnie się skupić, mogą być naprawdę zadowoleni.
A Wy czytaliście już Buntowniczkę z pustyni? A może planujecie?

Moja ocena: 5/10 (dobra)